اشتیاق تحصیلی و احساس تعلق به مدرسه به عنوان پیش بینی تاب آوری تحصیلی در دانش آموزان سال اول دبیرستان های شهر اصفهان

پژوهش حاضر با هدف بررسی اشتیاق تحصیلی و احساس تعلق به مدرسه به عنوان پیش بینی تاب آوری تحصیلی در دانش آموزان سال اول دبیرستان های شهر اصفهان صورت گرفته است. این پژوهش از نوع توصیفی - همبستگی بود که جامعه آماری این پژوهش را دانش آموزان سال اول دبیرستان های شهر اصفهان، در سال تحصیلی ۱۴۰۲-۱۴۰۳، تشکیل دادند. از این جامعه تعداد ۳۰۰ نفر به روش نمونه گیری تصادفی ساده انتخاب شد. ابزارهای پژوهش شامل پرسشنامه تاب آوری تحصیلی مارتین (۲۰۰۱)، مقیاس اشتیاق تحصیلی فردریگز و همکاران (۲۰۰۴) و پرسشنامه احساس تعلق به مدرسه بری، بتی و وات (۲۰۰۴) بودند. در این پژوهش آزمون فرضیه ها با استفاده از روش همبستگی پیرسون و رگرسیون چندگانه انجام شد. نتایج پژوهش نشان داد که از بین متغیرهای پیش بینی، به ترتیب قدرت پیشبینی، متغیر احساس تعلق به مدرسه با ضریب بتا ۰.۲۱۸ (β) و در نهایت متغیر اشتیاق تحصیلی با ضریب بتا ۰.۲۰۱ (β) معنی دار و پیشبین تاب آوری تحصیلی در دانش آموزان سال اول دبیرستان های شهر اصفهان می باشند. ضریب همبستگی چندگانه این متغیرها برابر با ۰.۵۰۹ (MR) و ضریب تعیین برابر با ۰.۲۵۹ (RS) است که در سطح p < ۰.۰۱ معنی دار بود.

کلیدواژه ها:

اشتیاق تحصیلی ، احساس تعلق به مدرسه ، تاب آوری تحصیلی