تاثیر یادگیری توزیعی و فشرده در دانش آموزان تک زبانه و دو زبانه پایه چهارم ابتدایی شهرستان قرچک

مفهوم یادگیری فشرده و توزیع شده و تاثیر این رویکردها بر نتایج یادگیری دانش آموزان، توجه زیادی را در زمینه آموزش به خود جلب کرده است. در این پژوهش به بررسی تاثیر یادگیری فشرده و توزیعی بر کودکان تک زبانه و دو زبانه کلاس چهارم پرداخته شده است. روش تحقیق در این پژوهش از نوع نیمه آزمایشی با طرح پس آزمون با دو گروه آزمایشی بود. جامعه آماری شامل کودکان پایه چهارم دبستان های شهرستان قرچک بود که به روش نمونه گیری در دسترس ۶۰ دانش آموز تک زبانه و دو زبانه کلاس چهارم انتخاب شدند. دانش آموزان به طور تصادفی در گروه یادگیری فشرده (۳۰ نفر) و گروه یادگیری توزیعی (۳۰ نفر) قرار گرفتند. برای گروه یادگیری فشرده ۱۵ دقیقه آموزش و یادگیری در نظر گرفته شد. همچنین برای گروه یادگیری توزیعی آموزش به صورت سه دوره ۵ دقیقه ای با وقفه های استراحت ۳ دقیقه ای انجام گردید. سپس بعد از ۵ دقیقه فراغت از آموزش هر دو گروه مورد آزمون قرار گرفتند و داده های به دست آمده از طریق آزمونهای آماری در نرم افزار SPSS مورد تحلیل قرار گرفت. یافته ها حاکی از آن بود که بین دو گروه یادگیری توزیعی و فشرده در مقیاس یادگیری (۰.۰۱p<) تفاوت معنادار وجود دارد به این صورت که نمره مهارت یادگیری در گروه یادگیری توزیعی بالاتر از گروه یادگیری فشرده است. از طرفی نتایج این پژوهش نشان داد که بین یادگیری دانش آموزان تک زبانه و دو زبانه در سطح (۰.۰۵p<) تفاوت معناداری وجود ندارد. نتیجه گیری: با توجه به یافته های این پژوهش، دانش آموزان با روش یادگیری توزیعی نتایج بهتری را نسبت به روش یادگیری فشرده بدست می آورند.

کلیدواژه ها:

یادگیری فشرده ، یادگیری توزیعی ، تک زبانه ، دو زبانه