عملکرد غذای زنده و خشک در زمان عادت پذیری مرحله گذار بر رشد، زنده مانی و تغییرات آنزیم های گوارشی لارو تاسماهی سیبری (Acipenser baerii Brandt, ۱۸۶۹)

در این مطالعه، اثرات تغذیه با غذای فرموله شده و انواع غذاهای زنده بر رشد، زنده مانی و فعالیت آنزیم های گوارشی در لارو تاسماهی سیبری (Acipenser baerii) طی ۳۴ روز بررسی شد. تعداد ۱۵۰۰ عدد لارو با میانگین وزن اولیه ۰۰/۰ ± ۲۴/۰ گرم به طور تصادفی در ۱۵ تشتک پلاستیکی (۱۰۰ لارو به ازای هر حوضچه) ۵۰ لیتری و ارتفاع ۳۰ سانتیمتر در سه تیمار و سه تکرار توزیع شدند. تیمارها شامل تغذیه با لارو منجمد شیرونومید (CH)، زی­ توده منجمد آرتمیا (Ar)، نسبت مساوی مخلوطی از زی ­توده آرتمیا + شیرونومید (M)، نسبت مساوی مخلوط زی ­توده آرتمیا، شیرونومید، غذای کنسانتره (MF) و ۱۰۰% جیره فرموله (FD) بودند. در تمامی تیمارها هر سه روز، ۱۰% از میزان غذای زنده مصرفی کاسته و به جیره فرموله اضافه شد. ماهی‎ها با جیره های آزمایشی ۱۲ بار (هر دو ساعت یکبار) تا حد سیری تغذیه شدند. وزن و زی­توده نهایی لاروهای تغذیه شده با تیمار CH نسبت به ماهیان تغذیه شده با تیمارهای M و MF به­ طور معنی دار بالاتر بود (۰۵/۰>P). به ­علاوه، بالاترین مقادیر آنزیم ­های پپسین، تریپسین و آمیلاز در تیمارهای CH و FD مشاهده شد (۰۵/۰>P). نتایج مطالعه حاضر حاکی از آن است که تغییرات فیزیولوژیک و ریخت ­شناسی در لارو تاسماهی سیبری به خصوص در مراحل ابتدایی چرخه زندگی به سرعت انجام می شود. از این­رو، میتوان از جیره فرموله شده متناسب با نیازمندی غذایی با قابلیت هضم و جذب گوارشی بالا، به طور مستقیم از شروع تغذیه خارجی استفاده کرد. همچنین، استفاده از لارو منجمد شیرونومید به عنوان جیره مکمل در مرحله گذار به ­سبب ارتقای هضم پذیری، تضمین زندهمانی و کاهش هزینه تولید توصیه می شود.

کلیدواژه ها:

راهبرد غذایی ، تغذیه مختلط ، زیتوده آرتمیا ، شیرونومید ، جیره فرموله لاروی ، تاسماهی سیبری