افزایش عملکردگندم دراثراستفاده ازکودهای فسفاته زیستی درمنطقه باجگاه

پژوهش حاضربرای بررسی تاثیرسطوح مختلف کودهای فسفره شیمیایی و زیستی برعملکردواجزای عملکردگندم نان به منظورارزیابی جایگزینی کودهای زیستی به جای کودهای شیمیایی درمنطقه باجگاه استان فارس صورت گرفته است این پژوهش درقالب ازمایش فاکتوریل برپایه طرح بلوکهایکامل تصادفی درسه تکرار درمنطقه باجگاه شیراز انجام شد دراین مطالعه فاکتور اول درپنج سطح کودی شاهد کود شیمیایی سوپرفسفات تریپل به میزان kg/ha 100 kg/ha50 کود زیستی فسفاته باکتریایی بارور 2و3 هرکدام به میزان 100g/ha و فاکتور دوم شامل رقم گندم شیرازمرودشت و بهاربود نتایج نشان داد که تیمارهای کودی اثرمعنی داری برعملکرددانه وعملکردبیولوژیک دارند ازمیان ارقام رقم بهار بیشترین میزان عملکردرا به خود اختصاص داد مشخص شد که همبستگی مثبت معنی داری بین وزن خشک ساقه اصلی دربوته و وزنهزاردانه و تعداددانه درسنبله وجود داشت همچنین همبستگی مثبت معنی داری بین عملکردبیولوژیک و عملکرددانه وجود داشت درحالیکه همبستگی منفی معنی داری بین عملکردبیولوژیک و شاخص برداشت مشاهده شد باتوجه به نتایج پژوهش حاضر میتوان کود بارور 2و3 را برای افزایش عملکرددانه درشرایط اقلیمی مشابه توصیه کرد

کلیدواژه ها:

کودزیستی فسفاته ، کودسوپرفسفات تریپل ، عملکردبیولوژیک ، شاخص برداشت ، گندم