بررسی نقش زیرساخت های حمل و نقل هوشمند در بهبود کیفیت زندگی شهری

با رشد سریع شهرنشینی و افزایش مشکالت مرتبط با ترافیک، آلودگی هوا و تصادفات، نیاز به استفاده از فناوری های نوین در سیستم های حمل و نقل شهری بیش از پیش احساس می شود. زیرساخت های حمل و نقل هوشمند (ITS) به عنوان راهکاری نوین برای بهبود کیفیت زندگی شهری از طریق کاهش ازدحام، بهبود ایمنی و کاهش آلودگی مطرح شده اند. هدف این پژوهش بررسی تاثیر زیرساخت های حمل و نقل هوشمند بر بهبود کیفیت زندگی شهری از جنبه هایی مانند کاهش ترافیک، افزایش ایمنی و توسعه پایدار شهری است. این پژوهش به صورت یک مقاله مروری نظام مند انجام شده است و نتایج آنها برای تحلیل نقش ITS در بهبود کیفیت زندگی بررسی گردیده است. نتایج پژوهش نشان داد که زیرساخت های حمل و نقل هوشمند با به کارگیری سیستم های مدیریت هوشمند ترافیک، نظارت بر رفتار رانندگان، فناوری های ارتباطی بین وسایل نقلیه و زیرساخت ها و استفاده از داده های بزرگ، توانسته اند زمان سفر را به طور متوسط تا ۲۰% کاهش دهند. همچنین، با استفاده از سیستم های هشداردهنده و کنترل سرعت، ایمنی معابر تا ۳۰% بهبود یافته است. کاهش آلودگی هوا از طریق بهینه سازی جریان ترافیک و کاهش زمان توقف خودروها از دیگر نتایج این سیستم ها بوده است. زیرساخت های حمل و نقل هوشمند نقشی کلیدی در بهبود کیفیت زندگی شهری دارند. کاهش ازدحام، افزایش ایمنی و کاهش آلودگی از مزایای قابل توجه این سیستم ها هستند. با این حال، برای اجرای موفقیت آمیز ITS در شهرهای مختلف، توجه به نیازهای بومی، زیرساخت های موجود و سیاستگذاری مناسب ضروری است.

کلیدواژه ها:

حمل و نقل هوشمند ، کیفیت زندگی شهری ، کاهش ترافیک ، ایمنی جاده ای ، توسعه پایدار شهری