برنامه ریزی نخستین گام در طراحی نظامهای آموزشی هرکشور

برنامه ریزی نخستین گام در طراحی نظامهای آموزشی هرکشور، به خصوص در حوزه تعلیم و تربیت رسمی است. از آنجا که نظام آموزشی کشور ما از نوع متمرکز است؛ اگر متخصصان برنامه درسی و طراحان آموزشی، با لحاظ الگوهای جدید و مطالعات جغرافیایی، اقدام به تدوین برنامه ریزی درسی نمایند، از هدر رفت منابع و امکانات جلوگیری به عمل خواهند آورد. برنامه ریزی در حیطه آموزشی، نیازمند شناخت اهداف سه حیطه یادگیری "شناختی، عاطفی، و روانی - حرکتی" متناسب با موقعیت جغرافیایی و تفاوتهای فرهنگی دانش آموزان آن است. هدف این پژوهش، شناخت تاثیر موثر برنامه درسی و نحوه طراحی آموزشی با لحاظ عواملی که در برنامه ریزی دخیل هستند، می باشد. روش پژوهش، مروری و مطالعات کتابخانه ای، استفاده از مجالس و مقالات معتبر علمی - پژوهشی مرتبط با موضوع پژوهش می باشد. یافته های این پژوهش بر وجود یک برنامه درسی جامع که در آن طراحی های آموزشی در سطح کالن و خرد، براساس نیاز سنجی های آموزشی در سه حیطه شناختی، عاطفی، و روانی - حرکتی که در تعامل با یکدیگر باشند را مورد تاکید قرار داده است. نتایج این پژوهش تاکید می کند، برای انجام یک برنامه ریزی دقیق و طراحی آموزشی، با شناخت الگوهای جدید، و لحاظ تفاوتهای فرهنگی مختلف، از تمامی ظرفیتهای علمی و متخصصان تعلیم و تربیت و آشنا به نظام جغرافیایی و آموزشی کشور کمک گرفته شود تا زمینه رهایی نظام آموزشی کشور از فقر آموزشی حاضر، فراهم شود و معلمان به جایگاه موثر خود در طراحی آموزشی خود در کلاس های درس آگاهی یافته و یاریگر نظام آموزشی باشند.

کلیدواژه ها:

تدوین ، برنامه درسی ، طراحی آموزشی