شناسایی عوامل موثر بر برنامه درسی اشتغال محور در نظام آموزش عالی کشور با رویکرد کیفی

پژوهش حاضر با هدف طراحی شناسایی عوامل موثر بر برنامه درسی اشتغال محور در نظام آموزش عالی با رویکرد فراترکیب انجام شده است. پژوهش حاضر در چارچوب رویکرد کیفی و با استفاده از روش فراترکیب با رویکرد هفت مرحلهای سندلوسکی و باروسو (۲۰۰۷) انجام شد. جامعه آماری مورد مطالعه شامل کلیه تحقیقات و مطالعات فارسی و انگلیسی چاپ شده در حوزه برنامه درسی اشتغال محور در بین سالهای ۲۰۰۰ تا ۲۰۲۴ میباشد. در این راستا، کلید واژههای مرتبط با هدف پژوهش مورد جستجو قرار گرفت و مقالات و اسناد بدست آمده با استفاده از روش نمونهگیری هدفمند و با توجه به معیارهای پذیرش مورد بررسی قرار گرفتند که در نهایت ۲۲ مقاله که از معیارهای ورود به مطالعه برخوردار بودند با استفاده از روش کدگذاری سه مرحله ای (باز، محوری، انتخابی) از طریق نرمافزار MaxQDA۲۰۲۰ تجزیه و تحلیل شدند. براساس نتایج تحلیل دادهها برای جمعآوری دادهها ۷۵ کدباز شناسایی شد که در ۴ مقوله اصلی و ۱۱ مقوله فرعی دستهبندی شدند که عبارتند از اهداف فردی (مهارتی، عاطفی، شناختی)، روشهای تدریس مهارت محور (روشهای تدریس عملکردمحور، روش تدریس خلاقانه، روش تدریس مسئله محور)، شایستگیهای اعضای هیات علمی (شایستگی آموزشی، شایستگی حرفه ای، شایستگی پژوهشی)، تجهیزات و زیرساخت (توسعه فناوری و اطلاعات و توسعه زیرساختهای مهارتی) باتوجه به یافته ها میتوان گفت با تدوین برنامه درسی اشتغال محور و اجرای آن در دانشگاهها با همکاری مسئولان و اساتید میتوان دانشجویان را به سمت کارآفرینی هدایت کرد.

کلیدواژه ها:

برنامه درسی ، اشتغال محور ، آموزش عالی ، شناسایی عوامل موثر ، رویکرد کیفی