تاثیرات ساخت و ساز بر محیط زیست و راهکارهای شهرداری در کاهش آن

ساخت و ساز به عنوان یکی از عوامل اصلی توسعه شهری و اقتصادی شناخته می شود، اما این فعالیت ها تاثیر زیادی بر محیط زیست دارند. بیش از یک چهارم زمین های زیر کشت و جنگل ها خراب و خشک شده اند تا خانه یا کارخانه ای جدید بنا شود و دو سوم از مصالح ساختمانی به کار رفته در عمارت های مختلف موجب نابود شدن و از میان رفتن میزان غیرقابل تصوری از انرژی ومنابع زیر زمینی شده است. چنانچه بخواهیم با همین سرعت سرسامآوری که تاکنون حرکت میکردیم به راه خود ادامه دهیم تا چند سال آینده دیگر زمین تحمل هیچ انسانی را نخواهد داشت از انتشار گازهای گلخانه ای تا تخریب مناطق طبیعی، این تاثیرات بر محیط زیست جهانی راه اندازی می کنند. ساخت و ساز منجر به افزایش تخریب مناطق سبز، کاهش انسان ها به منابع طبیعی و افزایش تراکم شهری می شود. این امور به تغییرات اقلیمی کمک می کنند. از تغییرات اقلیمی می توان به افزایش دماها، سطح آب دریاها و فاجعه های طبیعی اشاره کرد. ساخت و ساز منجر به تخریب زیستگاه های طبیعی می شود. این تخریب ها باعث از بین رفتن گونه های حیوانی و گیاهی می شوند. عملیات تخریبی برای ساخت و ساز معمولا طی برداشت های غیرصحیح و تخریب مناطق حساس آغاز می شوند. برای کاهش تاثیرات منفی ساخت و ساز بر محیط زیست، می توان راهکارهایی اتخاذ کرد. از جمله این راهکارها می توان به استفاده از تکنولوژی ها و مصالح نوین در ساخت و ساز، حفاظت از مناطق حساس طبیعی و اصول طراحی شهری پایدار اشاره کرد. ساختمان سازی و بازسازی نیاز به منابع طبیعی دارد. از جمله منابع مورد نیاز در ساختمان سازی می توان به چوب، فلزات، مواد ساختمانی، آب، و انرژی اشاره کرد. استفاده بی رویه از این منابع می تواند منجر به افت تدریجی ذخایر طبیعی شود و به تخریب محیط زیست منجر شود.

کلیدواژه ها:

تکنولوژی ها ، مصالح نوین ، محیط زیست