ارزیابی استراتژی های بازیابی صنعت گردشگری ایرانپس از COVID-۱۹ با استفاده از رویکرد تصمیم گیریچند معیاره

تاثیر ویروس کووید- ۱۹ بر صنعت گردشگری جهانی بسیارقابل توجه است و ایران نیز از این تحولات تاثیرگذارمستثنی نبوده است. این تحقیق به ارزیابی استراتژی هایبازیابی در حوزه گردشگری ایران پس از شیوع کووید- ۱۹می پردازد. از آنجایی که تصمیم گیری ها در این زمین هپیچیده و چندوجهی است، رویکرد تصمیم گیری چند معیارهمعتبر به نظر می رسد. در این تحقیق، ابتدا استراتژی هایبازیابی صنعت گردشگری ایران پس از شیوع ویروس کووید- ۱۹شناسایی شده و سپس، با استفاده از رویکرد تصمیم گیریچند معیاره به نام روش بهترین بدترین BWM استراتژی های مختلف بازیابی مورد ارزیابی قرار گرفتهاست. در این فرآیند، معیارها ی مختلفی از جمله اقتصادی ،اجتماعی، فرهنگی و بهداشتی در نظر گرفته شده است.نتایج تحقیق به تدوین راهکارهای عملی برای بازیابیگردشگری در ایران پس از COVID-۱۹ منجر شده است. اینتحقیق به مسئولان، صاحبان کسب و کارهای گردشگری، وتصمیم گیران سیاست سازمانی این امکان را می دهد تا بادانش به دست آمده، تصمیمات بهتر و هوشمندانه تری در جهتاحیای صنعت گردشگری ایران اتخاذ نمایند. این تحقیقبه عنوان یک راهنمای اساسی می تواند به بهبود مدیریتگردشگری در شرایط پس از بحران کمک کند و باعث افزایشتوجه به عوامل مختلف موثر در این فرآیند گردد.

کلیدواژه ها:

بهبود گردشگری ، استراتژی گردشگری ، COVID-۱۹ ، روش بهترین بدترین ، تصمیم گیری چند معیاره