بررسی و مقایسه میزان دقت نقشه های کاربری اراضی حاصل از نرم افزار اکاگ نیشن و گوگل ارث انجین (مطالعه موردی: حوزه آبخیز دامغان)

تغییرات کاربری اراضی یکی از پارامترهای اثرگذار بر تغییرات محیط زیست جهانی است. این تغییرات بر دامنه ای وسیعی از ویژگی های محیط زیست و منابع طبیعی تاثیرگذار است، بر این اساس بررسی دقت نقشه های استخراجی کاربری اراضی جهت مشخص نمودن این تغییرات برای مدیریت بهتر و استفاده مناسب تر از حوزه­های آبخیز از اهمیت ویژه ای برخوردار است. هدف این پژوهش تعیین و بررسی روش های با دقت بالا جهت استخراج نقشه های کاربری اراضی برای بخشی از حوزه آبخیز دامغان بوده است. بدین منظور ابتدا نقشه های کاربری منطقه با استفاده از پردازش تصاویر ماهواره لندست ۸، نرم افزارهای اکاگ نیشن و سامانه گوگل ارث انجین برای سال ۲۰۲۰ تهیه شد. سپس با استفاده از شاخص های ضریب کاپا، ضریب دقت کلی و دقت کاربر بر اساس مطالعات میدانی در ۱۰۰ نقطه تصادفی، تصاویر گوگل ارث و اطلاعات طرح تفضیلی-اجرایی انجام شده در منطقه، دقت نقشه­های حاصل بررسی شد. نتایج نشان داد که ضریب کاپا و دقت کلی برای نقشه های حاصل از نرم افزار اکاگ نیشن به ترتیب برابر ۹۴/۰ و ۹۵/۰ و برای گوگل ارث انجین ۰/۶۶ و ۰/۷۳ است؛ بر این اساس نقشه کاربری اراضی تهیه شده برای حوزه آبخیز دامغان با استفاده از اکاگ نیشن دقت بالاتری را نشان می دهد. لذا در مناطقی با مساحت در حدود منطقه موردمطالعه یا کم تر برای مطالعه و بررسی تغییرات کاربری اراضی بهتر است به جای سامانه گوگل ارث انجین از سایر نرم افزارهای سنجش ازدور ازجمله اکاگ نیشن که نقشه ­هایی با دقت بالاتر و انطباق بیش تر با کاربری­ های اراضی تولید می­کنند، استفاده شود.

کلیدواژه ها:

بیابان مرکزی ایران ، روش طبقه بندی شیءگرا ، سنجش ازدور ، کارایی نقشه