فناوری های نوین برای کاهش و حذف آلرژن های خاص در بادام زمینی

آلرژی مهم ترین اختلال ایمنی است که تقریبا ۳۰ درصد جمعیت جهان را تحت تاثیر قرار می دهد و باعث التهاب در سیستم های اندامی مانند دستگاه تنفسی فوقانی و تحتانی ، پوست ، دستگاه گوارش و سیستم قلبی ، عروقی می شود. آلرژنیک ماده آنتی ژنی است که می تواندیک واکنش حساسیت زا مفرط فوری همراه بایک واکنش بالینی را دریک فرد ایجاد کند. آمارها نشان می دهد که در طول ۱۰ سال گذشته ، شیوع آلرژی به بادام زمینی تقریبا سه برابر شده است . بیشتر آلرژنها، پروتئین هایا گلیکوپروتئین هایی هستند که وزن مولکولی آنها از ۵۰۰۰ تا ۰۰۰،۱۰۰ دالتون متغیر است ، اگرچه پلی ساکاریدها و مواد با وزن مولکولی کم نیز ممکن است آلرژن باشند. آلرژنها از طریق استنشاق، بلع ، تزریق یا تماس وارد بدن می شوند. آلرژی غذایی شامل دو دسته است : آلرژی غذایی درجه ۱ که در دستگاه گوارش رخ می دهد و آلرژی غذایی درجه ۲ که به دلیل حساسیت آلرژیک به آلرژنهای استنشاقی با غذا واکنش متقابل نشان می دهد. محققان برای کاهش عوارض مصرف بادام زمینی ، تکنیک -هایی را مورد ارزیابی قرار دادن د تا افراد بتوانند این ماده غذایی را به راحتی مصرف کنند. آلرژنهای بادام زمینی می توانند پاسخ ایمنی قوی و خطرناکی را به همراه داشته باشند. علائم حساسیت به بادام زمینی ، واکنش پوستی مانند کهیر، قرمزی و تورم، خارشیا سوزش گلو و دهان، مشکلات گوارشی ، تنگی نفس و در نهایت شوک آنافیلاکسی است که می تواند زندگی فرد را به خطر بیاندازد. آلرژنهای اصلی در بادام زمینی شامل ۱,Ara h ۲Ara h و ۳Ara h و پروتئین های آلرژی زا مانند کوپین ، پروفیلین ، پرولامین ، اولئوسین می باشند.

کلیدواژه ها:

گلیکوپروتئین ، مهندسی ژنتیک ، شوک آنافیلاکسی ، پروتئین های آلرژی زا.