صمغ های اصلاح شده با اکتنیل سوکسینیک آنیدرید

هیدروکلوئیدها سیستم های کلوئیدی پلیمرهای آبدوست پراکنده در آب هستند که از منابع طبیعی مانند گیاهان، حیوانات، جلبک ها و میکروارگانیسم ها به دست می آیند. صمغ های طبیعی ، نوعی هیدروکلوئید و کربوهیدراتهای آبدوست با وزن مولکولی بالا هستند که در آب حل می شوند یا متورم می شوند و پراکندگی های کلوئیدی با خواص مکانیکی و رئولوژیکی متنوع ایجاد می کنند. صمغ ها، کم هزینه ، از نظر شیمیایی بی اثر، غیرسمی ، بی بو و در دسترس هستند. با توجه به ظرفیت اتصال به آب، رفتار رئولوژیکی و خواص کپسولاسیونی ، آنها به عنوان عوامل پایدار کننده، ژل کننده، غلیظ کننده و امولسیون کننده استفاده می شوند. با این حال، صمغ ها به طور کامل در محیط های آلی محلول نیستند و نمی توانند در روغن ها یا حلالهای آلی حل شوند. صمغ ها را می توان به صورت آنزیمی ، شیمیایی یا فیزیکی اصلاح کرد تا ویژگی های رئولوژیکی آنها را تغییر دهد . استری شدن با اکتنیل سوکسینیک آنیدرید (OSA) می تواند ساختار و خواص امولسیون کنندگی آنها را تغییر دهد. پرکاربردترین روش استریفیکاسیون صمغ ها در مقابل خانواده سوکسینیک آنیدرید، یک واکنش در سیستم قلیایی آبی است . صمغ های اصلاح شده با OSA خواص رئولوژیکی و سطحی بهبود یافته را نشان می دهند. آنها خواص سطحی بالاتر، گرانروی بالاتر و هضم پذیری کمتری دارند و خواص امولسیون سازی ، کف کردن، تشکیل فیلم و کپسولاسیون بهتری را ارائه می دهند. صنایع غذایی می توانند به طور موثری از این صمغ های آمفیفیلیک جدید به عنوان یک جایگزین طبیعی و پایدار، برای پلیمرهای زیستی که به صورت شیمیایی سنتز شده اند، استفاده کنند.

کلیدواژه ها:

امولسیون ، فیلم ، صمغ ، اکتنیل سوکسینیک آنیدرید ، خواص رئولوژیکی .