پلاسمای سرد، تکنولوژی نوین غیرحرارتی برای تغییر ویژگی های فیزیکوشیمایی آرد غلات

اصطلاح "پلاسما" که ابتدا در سال ۱۹۲۸ توسط ایروینگ لانگمویر ابداع شد، از پلاسمای خون الهام گرفته شده و به مخلوطی از ذرات خنثی و یونیزه اشاره می کند. این فناوری در ابتدا برای بهبود فرایندهای چاپ، چسبندگی پلیمرها و کاربردهای الکترونیکی به کار گرفته شد و در زمینه های متعددی از جمله صنایع غذایی گسترش پیدا کرد. پلاسمای سرد، به طور خاص، به عنوان یک روش غیرحرارتی ، نوآورانه ، کم هزینه و سازگار با محیط زیست ، امیدوارکننده ظاهر شده است که قادر به ایجاد تغییرات فیزیکوشیمیایی و عملکردی بدون باقی ماندن بقایای شیمیایی می باشد. در این مطالعه تاثیر پلاسمای سرد بر روی خواص فیزیکوشیمیایی آرد گندم، ذرت و برنج مورد بررسی قرار گرفت . نمونه های آرد با حداکثر ضخامت ۵/۱ میلی متر به مدت ۱۰ دقیقه در معرض پلاسمای سرد اتمسفری ، تحت تخلیه کرونا، تیمار شده و انواع آنالیزهای فیزیکوشیمیایی از جمله pH، رطوبت و محتوای خاکستر انجام شدند. نتایج ، کاهش قابل توجهی در pH نمونه های تیمار شده با پلاسما در مقایسه با شاهد نشان داد که احتمالا به دلیل تشکیل برخی از گروههای عاملی مانند هیدروکسیل باشد. همچنین تغییرات قابل توجهی در میزان رطوبت و خاکستر مشاهده شد. این یافته ها نشان می دهد که تیمار پلاسمای سرد روشی موثر برای افزایش خواص فیزیکوشیمیایی و آبدوستی آرد غلات بوده و پتانسیلی برای توسعه محصولات غذایی نوآورانه با کیفیت های پیشرفته ارائه می دهد.

کلیدواژه ها:

pH ، تخلیه کرونا ، گندم ، برنج ، ذرت