استفاده از نفوذپذیری نسبی واحد های سنگشناسی در تحلیل جریانهای پایدار حوضههای مناطق مختلف اقلیمی کشور

طبقه بندی کیفی واحد های سنگ شناسی از نظر نفوذپذیری نسبی، می تواند به عنوان نقشه راه و پیش نیاز تحقیقات مرتبط با تحلیل شرایط هیدرولوژیکی حوضهها، مورد استفاده قرار گیرد. در این تحقیق به منظور تهیه دادههای پایه در خصوص نفوذپذیری نسبی سازندها، ابتدا حوضههای واقع در هر منطقه اقلیمی با استفاده از تقاطع نقشه اقلیم و مرز حوضههای رتبه چهار کشور، تفکیک شد. سپس با بررسی نقشه های زمین شناسی، واحد های سنگ شناسی حوضههای واقع در هر منطقه از نظر میزان نفوذپذیری نسبی و بر اساس مشخصه های هیدروژئولوژیکی واحد های سنگ شناسی و نظرات کارشناسی در هشت طبقه تقسیم شد. مساحت و درصد پوشش سازندهای با نفوذپذیری نسبی مختلف، محاسبه شد. حوضه های دارای آمار دبی روزانه با حداقل طول آمارده ساله از هر منطقه اقلیمی انتخاب شد. شاخص جریان پایه با استفاده از دادههای روزانه جریان محاسبه شد. و سپس نتایج مورد تفسیر و تحلیل کارشناسی قرار گرفت. نتایج نشان داد که حداکثر پوشش سطحی واحد های سنگ شناسی با نفوذپذیری نسبی متوسط تا بالا در حوضههای منطقه اقلیمی نیمه خشک به میزان ۶۹ درصد و حداقل پوشش سطحی با نفوذپذیری متوسط تا بالا مربوط به حوضههای منطقه اقلیمی مدیترانه ای با درصد پوشش سطحی ۳۸ درصد است. جمعبندی کلی نتایج تفکیک جریان در حوضه های مناطق مختلف اقلیمی کشور نشان داد که در تمامی حوضههای واقع در مناطق اقلیمی مختلف، میانگین سهم مشارکت جریانهای زیرسطحی و زیرزمینی در جریانهای رودخانه ای بیش از ۵۰ درصد است و این میزان متناسب با پوشش سطحی واحد های سنگی با نفوذپذیری متوسط تا بالا است.

کلیدواژه ها:

پاسخ هیدرولوژیک ، سطوح آبگیر باران ، نفوذپذیری ، واحدهای سنگ شناسی