بررسی کیفیت آب باران شهر مشهد تحت تاثیر غلظت آلودگی هوا در سال ۱۴۰۱-۱۴۰۲

آلودگی آب و هوا یکی از مهمترین مشکلاتی است که مردم امروزه در سرتاسر جهان به ویژه در شهرهای بزرگ با آن رو به رو هستند. رشد روزافزون جمعیت و همچنین افزایش وسایل نقلیه و تعداد کارخانه های صنعتی و وضعیت توپوگرافی خاص در شهر مشهد موجب شده این شهر نیز به عنوان یکی از بزرگترین شهرهای صنعتی ایران محسوب گردد. مشهد به عنوان یکی از آلوده ترین شهرهای ایران بشمار می آید. شهرستان مشهد در بسیاری از روزهای سال با بحران آلودگی هوا مواجه می باشد که این آلودگی به صورت مستقیم و غیر مسقیم اثرات نامطلوبی بر تمامی ابعاد زندگی مردم این شهر دارد. از جمله این تاثیرگذاری ها می توان به کیفیت آب باران این منطقه اشاره نمود که به آب های سطحی و زیرزمینی موجود در منطقه می پیوندد و بر کیفیت آنها نیز اثر می گذارد. این چرخه ادامه خواهد داشت و آلودگی هوا بر کیفیت آب شرب، کشاورزی، افزایش بیماری های تنفسی و در یک کلام بر سلامت جامعه آن منطقه تاثیر می گذارد. در تحقیق حاضر به بررسی اثرگذاری میزان آلودگی هوای شهر بر کیفیت آب باران در ۶ ایستگاه باران سنجی مستقر در سطح شهر مشهد پرداخته شده است. کیفیت آب باران بر اساس استاندارد ارائه شده توسط سازمان بهداشت جهانی به منظور استفاده در شرب، استاندارد ارائه شده توسط APHA برای آب های جاری، استاندارد کشور چین برای مصارف کشاورزی، استاندارد ایران برای مصارف آشامیدنی و کشاورزی مورد بررسی قرار گرفته است. همچنین به منظور ارزیابی کیفیت هوای منطقه، آمار ایستگاه های شهرداری مشهد و سازمان

کلیدواژه ها:

آلودگی آب و هوا ، کیفیت آب باران ، مشهد ، آلودگی هوا ، استانداردهای کیفیت آب