آینده ایران و جهان: سبز، آبی یا خاکستری

بدون آب، ادامه حیات بشری قابل تصور نیست و بدلیل مدیریت نادرست بر منابع آب، چالشهای سنگینی رخ داده و مصادیق فراوانی از بروز نابسامانی و درگیریها وجود دارد. آب سبز، آب آبی و آب خاکستری، سه منبع اصلی دسترسی به آب محسوب می شود. بخش کشاورزی ضمن اینکه بزرگترین مصرف کننده آب محسوب می شود، ارزان ترین آب را نیز در اختیار دارد. بخاطر نقش مهم کشاورزی و فرایندی سهل برای ایجاد شغل، همواره مورد توجه دولت ها بوده و بخاطر همین موضوع، توسعه کشاورزی نامتوازن شکل گرفت. کشورهایی مانند ایران که از بارش کمتر و محدودیت های انقباضی پارامترهای اقلیمی ( - P, - RH, + Temp, + n, + Evap. ) برخوردارند، هیچگاه، مصارف را بر اساس تراز منابع آب، تنظیم نکرده است. در حالی که ۶۰ درصد غذای مردم جهان از شرایط دیم بدست می آید، این میزان در کشور ما برای محصوالات زراعی ۱۰-۸ درصد و برای محصوالات باغی ۵.۶-۶ درصد است. بهره وری پائین آب سبز، تخریب منابع خاک، تخریب مراتع و جنگل ها به عنوان خاستگاه و کنترل باران از مبدا، تغییر پارامترهای اقلیمی، عدم توجه به دانش بومی استحصال آب باران و مهمتر از همه عدم اعتقاد و باور جکمران آب به آب سبز، دورنمای روشنی برای آب آبی کشور ترسیم نمی کند و راهی نیست جز بازگشت به آب سبز و کاهش تبخیر.

کلیدواژه ها:

بهره وری آب سبز ، خفت آبی ، استحصال آب باران ، دانش بومی