بررسی تعداد آب انبارهای موجود در روستاهای دو شهرستان بندرترکمن و گمیشان

به دلیل واقع شدن کشور ایران در کمربند خشک و نیمه خشک جهان و ناکافی بودن بارندگی، قسمتهای وسیعی از کشور با کمبود آب مواجه است. جمع آوری آب باران در کشورهایی که همواره تنش آبی را تجربه می کنند یکی از روش های مدیریت بهره برداری از آب باران برای مقابله با کم آبی است. روش های جمع آوری آب بسیار متنوع است که یکی از این روش ها استفاده از آب انبار می باشد. از آبانبارها برای ذخیره آب در فصل های پرباران با توجه به شرایط منطقه استفاده می شود. استان گلستان جزو استان های کم بارش در کشور است و ساکنین غرب و شمال استان، بخشی از آب مورد نیاز برای مصارف خانگی را با جمع آوری آب از پشت بام تامین می کنند. هدف از این مطالعه بررسی آب انبار مناطق ترکمن نشین غرب استان است. نتایج بررسی آب انبارهای موجود در روستاهای دو شهرستان بندرترکمن و گمیشان نشان داد که تعداد آب انبارهای روستایی مربوط به شهرستان گمیشان بیشتر است. به طور کلی در شهرستان بندرترکمن روستاهای قرهقاشلی، خواجه لر، پنج پیکر و چپاقلی و در شهرستان گمیشان روستاهای آرخ بزرگ، خواجه نفس، بصیرآباد، قرنجیک، خواجه خان، بیشترین تعداد آب انبارها را دارند. نسبت تعداد آب انبار به جمعیت در روستاهای شهرستان بندرترکمن ۹/۵۱ است یعنی به ازای هر ۹ نفر یک آب انبار موجود است. این نسبت در شهرستان گمیشان ۷/۱۹ است یعنی به ازای هر ۷ نفر یک آب انبار وجود دارد. با افزایش تعداد آب انبارها در این دو شهرستان می توان مقدار قابل توجهی از آب مورد نیاز برای مصارف خانگی را تامین کرد.

کلیدواژه ها:

استحصال آب باران ، بندرترکمن ، سازه های جمع آوری آب ، گمیشان