اثرات تیموکینون بر بیان ژن Rfrp-۳ در هیپوتالاموس موش های صحرایی مدل استرس

رفتارهای استرسی از افعالی فنارون های پپتیدی ابستنبه ژر و نفولژال و نژمود (RFRP-۳) در هیپوتالاموس مورد بررسی قرار گرفت. تیموکینون لکب از تیکواات اصلی بر گواس استواس داب استن که قیمت مهمی در مهار رفتارهای استرسی یا بر مشهای صریالی دارد. در تحقیق حاضر اریات تیموکینون بر بیان Rfrp-۳ در هیپوتالاموس موش های صحرایی مدل استرس بررسی شد. موش ها در الن مطابق ۱۵ سالمه صریالی یک بار از ژنوم لستار به وزن ۱۸۰-۲۰۰ گرم استفاده شدند. حوزه در ۲ گروه مد استرس بر تیتوی ستارون mg/kg ۲۰ تیموکینون را از طریق تزریق داخل صراع به دست آوردند. تیموکینون ۳۰ دقیقه قبل از ارزیابی استرس تزریق شد. همچنین ۵ ماه صریالی ستار بر ناقل گرم کنترل ستارون را به دست آوردند. مقایسه هیپوتالاموس جداسازی بوا Rfrp-۳ با رلاتال پپتیدی ژرادازسگویی بوا Rfrp-۳ در هیپوتالاموس گرم کنترل استرس در مقایسه با مشهای صریالی کنترل افعالی مننبدار شده داد. تیموکینون استرس کاهش مننبدار بوا Rfrp-۳ در مقایسه با گرم کنترل ممکن استن از طریق مهار سنتع ر پپتیدهای داخل هیپوتالاموس به دخول در مواجهه استرس بر ناقل هدف درمابارق س بیای کاهش استرس مطیح دارد.

کلیدواژه ها:

تیموکینون ، استرس ، Rfrp-۳