بررسی ارتباط فعالیت بدنی و شیوع تخمدان پلی کستیک در بین دانشجویان

مقدمه: سندروم تخمدان پلی کستیک یکی از شایع ترین اختلالات مرتبط با بارداری است. سبک زندگی کم تحرک و استفاده از مواد غذایی پرکالری از جمله عوامل تشدید کننده این بیماری است. دانشجویان ساکن خوابگاه دختر به عنوان گروهی که سبک زندگی کم تحرکی را دارند یکی از گروه های مورد توجه برای بررسی شیوع این اختلال هستند. لذا هدف از این مطالعه بررسی ارتباط میزان فعالت بدنی و شیوع علایم مرتبط با سندروم تخمدان پلی کستیک در بین دانشجویان ساکن خوابگاه دانشگاه ملی مهارت شهرستان نهاوند است. مواد و روش: این مطالعه توصیفی تحلیلی به روش نمونه گیری در دسترس و با مشارکت ۵۳ نفر از دانشجویان دختر در رده سنی ۱۷ تا ۲۷ سال ساکن در خوابگاه انجام گرفت. برای جمع آوری اطلاعات مرتبط با تخمدان پلی کستیک پرسشنامه چهار سوالی روتردام و برای بررسی میزان فعالیت بدنی پرسشنامه APAQ مورد استفاده قرار گرفت. برای آنالیز داده های جمع آوری شده از آزمون شاپیرو ویلیک برای طبیعی بودن داده ها استفاده شد و آزمون اسپیرمن با سطح معناداری P≤۰.۰۵) برای ارتباط متغیرها استفاده شد. برای آنالیز آماری از SPSS ۲۹ استفاده شد. یافته ها: نتایج این مطالعه نشان داد که بین شیوع علایم مرتبط با تخمدان پلی کستیک و میزان فعالیت بدنی در دانشجویان ارتباط معکوس و معناداری (r=-۵۷) وجود دارد. نتیجه گیری: علایم تخمدان پلی کستیک در بین دانشجویان دختر با میزان فعالیت بدنی متوسط تا زیاد کمتر است.

کلیدواژه ها:

فعالیت بدنی ، دانشجویان ، تخمدان پلی کستیک