بازآفرینی شهری با رویکرد ساماندهی محله پایدار (مطالعه موردی شهرکرد - محله جلوخان)

موضوع فرسودگی بافت قدیمی امروزه یکی از مهمترین چالشها و مسائل اغلب شهرهای کهن ایرانی است که فراروی جامعه ی تصمیم گیران و برنامه ریزان شهری قرار گرفته است. در دهه های اخیر رشد شتابان شهرنشینی و توسعه و گسترش بیرویه شهرها تنگناها، معضالت و پیچیدگی هایی را به همراه داشته که شدت یافتن ضرباهنگ تغییر فضایی - کالبدی در بخشهای قدیمی و مرکزی شهرها از پیامدهای آن پدیده بوده است. اجرای ناموفق طرح های بازآفرینی شهری باعث توجه به پدیده جدیدی به نام پایداری در پروژه های شهری شده است؛ که عمده ترین رویکردها در زمینه، پایداری، احیای بافت های شهری و تاکید بر بازآفرینی است. هدف از انجام این پژوهش سنجش میزان پایداری در محله جلوخان قدیمی ترین محله شهرکرد بوده است. روش پژوهش حاضر با توجه به موضوع تحقیق، توصیفی-تحلیلی است و داده ها و اطلاعات به صورت اسنادی و پیمایشی جمع آوری شده است. در بخش تحلیلی، به فرضیات تحقیق و بررسی روابط بین متغیرهای مستقل و وابسته در محیط نرم افزار SPSS بررسی و آزمون شده است. محله جلوخان از نظر ابعاد پایداری، در شاخصهای اجتماعی-فرهنگی، اقتصادی و زیست محیطی به ترتیب با میانگینی برابر ۳.۶۹ و ۳.۵۱ و ۳.۴۳ پایدار شناخته شده است و در بعد کالبدی با میانگین ۲.۸۲ ناپایدار تلقی شده است. بنابراین می توان گفت که بازآفرینی محله جلوخان بر کاهش مشکلات کالبدی، اجتماعی و اقتصادی شهرکرد کاملا موثر است.

کلیدواژه ها:

بازآفرینی شهری ، محله پایدار ، شهرکرد ، محله جلوخان