تفاوت های جنسیتی در مراقبت در میان خانواده- مراقبین افراد مبتال به بیماری های روانی

در سرتاسر جهان، زنان عمده ترین ارائه دهنده مراقبت های غیررسمی برای اعضای خانواده با بیماری های مزمن یا معلولیت، از جمله سالمندان و بزرگسالان مبتال به بیماری های روانی هستند. پیشنهاد شده است که چندین خواسته اجتماعی و فرهنگی از زنان برای ایفای نقش مراقبت از خانواده وجود دارد. نظریه های مقابله با استرس پیشنهاد می کنند که زنان بیشتر در معرض عوامل استرس زای مراقبتی قرار می گیرند و احتمالا این عوامل استرس زا را متفاوت از مردان درک می کنند، گزارش می دهند و با آن کنار می آیند. بسیاری از مطالعات، که تفاوت های جنسیتی را در میان مراقبان خانواده افراد مبتال به بیماری های روانی بررسی کرده اند، به این نتیجه رسیده اند که زنان بیشتر از مردان زمان بیشتری را برای مراقبت و انجام وظایف مراقبت شخصی صرف می کنند. این مطالعات همچنین نشان داده است که زنان در حین ارائه مراقبت، فشار روحی و جسمی بیشتر، بار مراقبتی بیشتر و سطوح باالتری از ناراحتی روانی را تجربه می کنند. با تغییر هنجارهای جمعیتی و اجتماعی، مردان به طور فزاینده ای نقش مراقبت کننده را بر عهده می گیرند. با این حال، تجربه مردان در حین ارائه مراقبت به اندازه کافی بررسی نشده است. تاثیر جنسیت بر پیامدهای مراقبت ممکن است توسط چندین متغیر دیگر از جمله عوامل مرتبط با بیمار، متغیرهای اجتماعی-دموگرافیک، و تاثیرات وضعیت خویشاوندی، فرهنگ و قومیت واسطه شود، اما این موارد به ندرت در تحقیق در مورد تفاوت های جنسیتی مورد توجه قرار گرفته اند. در نهایت، آشکار است که تغییرات روش شناختی در نمونه ها، طرح ها و ارزیابی های بین مطالعات به تفاوت های جنسیتی مشاهده شده کمک زیادی می کند. این بررسی ت مام این مسائل را برجسته می کند و به این نتیجه می رسد که اگر بخواهیم ماهیت واقعی تفاوت های جنسیتی در مراقبت خانواده از بیماری های روانی را تشخیص دهیم، نیاز به تحقیقات بیشتر در این زمینه وجود دارد.

کلیدواژه ها:

جنسیت ، مراقبت از خانواده ، اسکیزوفرنی ، سالمندان ، زوال عقل ، اختلالات خلقی