بررسی تئوری رنگ

همه انسان ها دارای یک سیستم یگانه برای دیدن هستند؛ چشم همه یکسان عمل می کند و اگر متفاوت درک می کنند، این چشم نیست که متفاوت قضاوت کرده، بلکه این استنباط مغزی و تحلیل و پردازش توسط آن است که موجب می شود درک از یک چیز ثابت برای دو فرد هم فرهنگ که حتی در کنار هم نشسته اند نیز، متفاوت باشد. در واقع رنگ و درک آن در محیط، پدیده های ذهنی است. ما به رنگ ها بنا بر نیازهایمان ارزش داده و آن ها را حامل پیام و احساس می کنیم. مسلما مفهوم رنگ و نحوه کاربرد آن در همه تمدن های بشری یکی نیست. معنای رنگ و اثر روحی-روانی آن حتی در یک جامعه، تابع زمان و مکان است و محتوای آن از زمانی به زمان دیگر تغییر می کند. شناخت این دامنه ها، گنجینه ای از باورهای مذهبی، فرهنگی و اجتماعی را آشکار می کند. بشر از این دامنه ها استفاده کرده تا بتواند تمام رازها، خیال ها، باورها و ارزش های فرهنگی خود را کد بندی کند و با بیانی ساده پیام خود را بر روی اجزای تشکیل دهنده این دامنه ها حک کرده و به نسل های بعدی انتقال دهد. رنگ دارای مفهوم ذهنی (subjective) است؛ بنابراین مطلوبیت کار با رنگ نیازمند شناخت مفهوم های ذهنی آن است که جامعه در سیر تحولات خود از بدو پیدایش آنها را خلق و باور کرده است. شاید برای بسیاری از افراد دیدن رنگ ها شادی بخش باشد و این حداقل حسی است که از دیدن رنگ ها نیز انتظار می رود.

کلیدواژه ها:

رنگ ، رنگ در گرافیک ، روانشناسی رنگ ، فیزیولوژی رنگ