ارزیابی و بهبود تعلق سازمانی: رویکرد ترکیبی از تحلیل شبکه های اجتماعی

تعلق کارکنان به سازمان نه تنها به افزایش بهره وری و نوآوری منجر می شود، بلکه تاثیر بسزایی در کاهش نرخ خروج نیروی انسانی و تقویت فرهنگ سازمانی دارد. مطالعه حاضر به دنبال ارائه مدلی برای ارزیابی و بهینهسازی سیاست های بهبود تعلق کارکنان با بهره گیری از تحلیل شبکه های اجتماعی سازمان است. در این راستا ابتدا تعلق سازمانی را از دو منظر شبکه های اجتماعی رسمی (بر پایه فرآیندهای کاری) و غیررسمی (بر پایه روابط دوستی) بررسی می کند. روش تحقیق شامل جمع آوری داده های شبکه های ارتباطی کارکنان از طریق پرسشنامه و تحلیل آنها با استفاده از شاخص های توپولوژیک نظیر درجه ورودی، درجه خروجی، و بینابینی است. این پژوهش می تواند مبنایی برای توسعه سیاست های منابع انسانی مبتنی بر تعامالت اجتماعی و رفتار کارکنان در سازمان های دولتی و خصوصی باشد.

کلیدواژه ها:

منابع انسانی ، تعلق سازمانی ، تحلیل شبکه های اجتماعی ، شاخص های توپولوژیک