در خدمت و خیانت حکمرانی

در عصر دانش، حکمرانی (ناجی نوظهور) به مثابه فرایندی پیچیده و پویا، بیش از هر زمان دیگری حائز اهمیت شده است. با این حال، در سایه پیچیدگی های ذاتی این امر و خطر انحراف به سوی دیکتاتوری و حواشی، ضرورت توجه به ظرافت ها و چالش های آن دوچندان می گردد. رویکرد «در خدمت و خیانت حکمرانی»، متاثر از فضای روشنفکری و برداشتی از کتاب «در خدمت و خیانت روشنفکران» اثر همیشه ماندگار جالل آلاحمد، به واکاوی این دوگانگی ذاتی در مقوله حکمرانی می پردازد. این پژوهش با اتخاذ رویکردی تحلیلی، به بررسی مفاهیم مشابه در حوزه های روشنفکری و حکمرانی پرداخته است. در این راستا، با مطالعه منابع علمی مرتبط، چارچوب روشنفکری برای حکمرانی ترسیم شده و تعاریف و شاخصهایی در جهت تبیین حکمرانی مطلوب ارائه می گردد. حکمرانی مطلوب، رویکردی است که در خدمت مردم و منافع ملی عمل کرده و از قدرت خود در جهت ارتقای عدالت، رفاه و توسعه جامعه بهره می برد. در مقابل، حکمرانی تباه، منافع شخصی و گروهی خود را بر منافع عمومی ترجیح داده و از قدرت برای سرکوب و استثمار مردم استفاده می کند. این پژوهش نشان می دهد که منابع فارسی در خصوص تدوین منشورهای اخلاقی برای حکمرانی به طور کامل غنی نشده و نیاز به تلاش ها و کاوش های عمیق تر در این خصوص وجود دارد.

کلیدواژه ها:

آینده پژوهی ، حکمرانی ، روشنفکری ، حکمرانی مطلوب ، حکمرانی تباه