تفحصی بر فضا و مکان مبتنی بر استعلای معماری و شهرسازی اسلامی ایرانی

اهداف: فضا اساسیترین وجه هنر معماری است که بﻘای آن بهطور مستﻘیم به بﻘای مکان وابسته است. منشا حس فضا، مکان است که رابطه نزدیک به هم دارند. فضای معماری بهعنوان یکی از حاملهای اصلی هنر دارای جایگاهی شاخص در جامعه است. مکان و فضا در حوزه فلسفه و معماری بهعنوان یک موضوع اساسی مطرح بوده و بخش مهمی از ادبیات این دو وجه اندیشه انسانی را به خود اختصاص داده است. میتوان گفت همین رابطه میان مکان و فضا و تاثیر آنان در روانشناسی محیطی معماری، اساسیترین لازمه درک معماری و استعلاییشدن حس فضا به معماری است. بررسی مشخصههای مکان در ایجاد فضای معماری، از اهداف این گذار است که بدان پرداخته خواهد شد. ابزار و روشها: روش این پژوهش توصیفی- تحلیلی و مبتنی بر اسناد کتابخانهای است. همچنین مصاحبه با افراد صاحبنظر در این زمینه ما را در این امر یاری کرده است. سیوال پیش رو آن است که به چه میزان فضا در معماری، میتواند حس مخاطب را تحت تاثیر خود قرار دهند و جایگاه مکان در فضای معماری به چه میزان اهمیت دارد؟ یافتهها:  یک فضا در معماری وقتی زیبا است که صفتهای ویژه فضا با عملکردهای فضا هماهنگی داشته باشد و این اصلی است که در بررسی معماری سنتی و قدیمی مشهود است. نتیجهگیری: شناخت مولفههای مفید در حس مکان و خلق فضا میتواند ما را در ایجاد معماری موفق کمک نماید و انرژی مثبتی که از سمت فضای معماری به مخاطب ساطع میشود را در کنترل معمار درآورد و از آن بهره جست.

کلیدواژه ها:

Art of Space ، Iranian-Islamic Architecture ، Sense of Place ، Psychology of Space ، Perception ، هنر فضا ، معماری ایرانی- اسلامی ، حس مکان ، روان شناسی فضا ، ادراک