عوامل موثر در تفسیر یا خوانش معماری اسلامی بر مبنای حکمت متعالیه

اهداف: این پژوهش به شناخت عوامل موثر در تفسیر یا خوانش معماری اسلامی بر مبنای حکمت متعالیه می پردازد. وجودشناسی محیط زندگی بشری به انسان ها امکان کشف مجدد عالم را به مثابه تمامیتی متعین از ذات وجود متحقق، فراهم می آورد و از آنجا که زیربنای حکمت متعالیه را علم وجود تشکیل می دهد، لذا خوانش معماری بر مبنای حکمت متعالیه برای یافتن آنچه موجب جاودانگی در عرصه معماری است، کمک می کند. روش ها: روش تحقیق پژوهش، روش توصیفی-تحلیلی به صورت استدلال منطقی با رویکرد کیفی است. برای چارچوب تحلیل از ارکان بینامتنیت فرهنگ اعم از باورها، ارزش ها، جفرافیا و آداب و رسوم استفاده شده است. یافته ها: یافته های تحقیق بر اهمیت و جایگاه عوامل موثر در تفسیر یا خوانش معماری اسلامی بر مبنای حکمت متعالیه بر شناخت و کاربرد هرچه بیشتر آن دلالت دارد. نتیجه گیری: فرآیند حاصل از این پژوهش به این نتیجه دست یافته است که تفسیر معماری با استفاده از فلسفه ملاصدرا از مسیر شناخت معمار، زمینه های فهم و پیش ادارک های او برگرفته از مرتبه وجودی شخص که با حرکت جوهری به سوی کمال در ماهیت زمان و نسبیت آن است و در ابعاد غریزی، فطری و ارادی متاثر از بینامتنیت فرهنگ در همه ارکانش (باورها، ارزش ها، جفرافیا، آداب و رسوم) میسر می شود.

کلیدواژه ها:

Persian Architecture ، Transcendent Wisdom ، Existence Cognition ، Architectural Design ، Intertextuality ، معماری ایرانی ، حکمت متعالیه ، وجودشناسی ، طراحی معماری ، بینامتنیت