مقایسه اثربخشی درمانهای دارویی و غیردارویی در مدیریت افسردگی و اضطراب

افسردگی و اضطراب از شایع ترین اختلالات روان شناختی هستند که بر کیفیت زندگی فردی و اجتماعی تاثیر منفی دارند. برای مدیریت این اختلالات، دو رویکرد درمانی اصلی شامل درمانهای دارویی و غیردارویی وجود دارد. این مطالعه با هدف مقایسه اثربخشی این دو رویکرد درمانی در کاهش علائم افسردگی و اضطراب انجام شده است. این پژوهش یک مطالعه مروری سیستماتیک و متاآنالیز است که به مقایسه اثربخشی درمانهای دارویی (SSRIs، SNRIs و بنزودیازپین ها) و درمان های غیردارویی (CBT، فعال سازی رفتاری) پرداخته است. مقالات و مطالعات معتبر از پایگاه های علمی انتخاب و داده ها بر اساس معیارهای ورود و خروج بررسی شدند. ابزارهای تجزیه و تحلیل داده ها شامل نرم افزارهای آماری SPSS و RevMan بوده و از تحلیل های آماری مانند t-test و ANOVA برای مقایسه میانگین اثربخشی درمان ها استفاده شد. نتایج نشان داد که هر دو روش درمانی در کاهش علائم افسردگی و اضطراب موثر هستند. داروهای مهارکننده بازجذب سروتونین (SSRIs) در کاهش سریع تر علائم، به ویژه در موارد شدید، موثر بودند، اما با عوارض جانبی نظیر افزایش وزن، خواب آلودگی و وابستگی همراه بودند. در مقابل، روش های غیردارویی مانند CBT و MBCT اثربخشی طولانی مدت تری داشتند و به کاهش احتمال بازگشت علائم کمک کردند. ترکیب هر دو درمان (دارویی و غیردارویی) در موارد افسردگی و اضطراب شدید، نتایج بهتری نسبت به استفاده از یک روش بهتر نشان داد. این پژوهش تایید می کند که هر دو درمان دارویی و غیردارویی در مدیریت افسردگی و اضطراب موثر هستند، اما با توجه به شدت علائم و نیازهای فردی بیمار، انتخاب درمان مناسب باید انجام شود. رویکرد ترکیبی ممکن است اثربخشی بیشتری داشته باشد. توصیه می شود تحقیقات آینده بر روی مقایسه های بلندمدت این دو رویکرد و بررسی تاثیر ترکیب آنها تمرکز کنند.

کلیدواژه ها:

افسردگی ، اضطراب ، درمان دارویی ، درمان غیردارویی ، رواندرمانی شناختی-رفتاری (CBT)