مشکل شناسی و مساله یابی در منطقه ساحلی استان سیستان و بلوچستان

مشکل شناسی و مساله یابی یکی از مطالعات مهمی است که در روند تدقیق مدیریت یکپارچه سواحل انجام شده و پیش-نیاز مطالعات دیگری از جمله مطالعه مدیریت راهبردی منطقه ساحلی و برنامه مشارکت همگانی محسوب می شود. هدف مطالعات مشکل شناسی و مساله یابی، شناخت مشکلات و مسائل مهم و کلیدی است که تلاش در حل آن ها، بسیاری از مشکلات و مسائل دیگر را هم حل خواهد کرد . به عبارت دیگر به تشخیص و تمیز مشکلات و مسائل مهمتر از میان انبوهی از اطلاعات کمک می کند. چنین راهبردی موجب صرفه جویی در منابعی چون زمان، منابع مالی و انسانی می شود، از هدررفت منابع جلوگیری کرده و حل مساله را کارآمدتر می سازد. تحقیق حاضر در راستای شناسایی مشکلات و مسائل منطقه ساحلی استان سیستان و بلوچستان انجام شد. به این منظور پس از طبقه بندی اطلاعات، نمودارهای درخت مساله و نمودارهای استخوان ماهی تهیه شد و مشکلات و مسائل منطقه ساحلی اولویت بندی شدند. این اولویت بندی برای هر یک از دو شهر ساحلی کنارک-زرآباد و چابهار-دشتیاری به صورت جداگانه انجام شد.نتایج نشان می دهد مهمترین مشکلات منطقه ساحلی استان، ضعف زیرساختی، مشکلات فرهنگی، کم درآمدی، تنگناهای محیط زیستی، حاشیه نشینی و گسترش سکونتگاه های غیررسمی، چالش های مربوط به حوزه آب، و مشکلات سازمانی نهادی هستند. از مهمترین مسائل هر یک از مشکلات فوق می توان به ضعف زیرساخت های آب، بهداشت و درمان، و آموزش؛ ترک تحصیل دانش آموزان، کمبود نیروی کار متخصص، ماهر و نیمه ماهر، کمبود سرمایه اجتماعی، نبود ارتباط موثر با ذینفعان و عدم مشارکت ایشان در تصمیم گیری های منطقه، و مدیریت بخشی اشاره نمود.

کلیدواژه ها:

نمودار درخت مشکل ، نمودار استخوان ماهی ، حل مساله ، گروداران ، منطقه ساحلی سیستان و بلوچستان