مدیریت و برنامه ریزی شهری پایدار در مناطق گرم و خشک: مطالعه موردی شهر یزد با تمرکز بر بهره وری آب و انرژی

این مقاله به بررسی چالش های مدیریت شهری در شهر یزد، واقع در اقلیم گرم و خشک ایران، پرداخته و مدلهای نوین برنامه ریزی پایدارشهری را ارائه میدهد. باتوجه به کاهش منابع آب زیرزمینی، افزایش دمای متوسط هوا، و رشد سریع جمعیت، نیاز به تغییر رویکردهایسنتی و بهره گیری از فناوری های مدرن در مدیریت منابع بیش ازپیش احساس می شود. تحقیق حاضر با رویکرد توصیفی - تحلیلی،داده های اولیه و ثانویه را از طریق مصاحبه، پرسشنامه، و منابع علمی معتبر گردآوری کرده و با استفاده از روشهای کیفی و کمی بهتحلیل آنها پرداخته است. مدل پیشنهادی این پژوهش بر اساس ترکیبی از دانش بومی و فناوری های نوین، راهکارهایی مانند بهره گیریاز انرژی خورشیدی، استفاده از سیستم های تهویه طبیعی و توسعه زیرساخت های حمل ونقل پایدار را به عنوان راه حل هایی عملی معرفیمیکند. نتایج نشان میدهد که رویکرد جامع و میان رشته ای، شامل مدیریت یکپارچه منابع آب، انرژی، و زیرساخت های سبز، میتواندبه بهبود پایداری و کیفیت زندگی شهری کمک کند. این مدل به عنوان الگویی موفق برای سایر شهرهای ایران که با مشکلات مشابهیمواجه هستند، پیشنهاد میشود و میتواند به سیاستگذاران و برنامه ریزان شهری در اتخاذ تصمیمات بهتر کمک کند.

کلیدواژه ها:

برنامه ریزی پایدار شهری ، مدیریت منابع آب ، انرژی خورشیدی ، شهر یزد ، تغییرات اقلیم