بررسی تاثیر کانال انتقال و آبراهه های فصلی بر الگوی هاله آلودگی شیرابه حاصل از پسماند حوضچه شیرابه با استفاده از روش توموگرافی مقاومت ویژه الکتریکی (مطالعه موردی: لندفیل همدان)

محل دفن پسماند (لندفیل) به عنوان یکی از راهکارهای مدیریت مهندسی پسماند و زباله می باشد. شیرابه حاصل از پسماند به عنوان عامل تهدید کننده کیفیت آب های زیرزمینی در محل لندفیل و پایین دست به شمار می رود. بررسی عمق و توسعه یافتگی جانبی شیرابه در آبخوان یا هاله آلودگی با استفاده از برداشت های توموگرافی مقاومت ویژه راهکاری کم هزینه و بهینه در پایش و مدلسازی انتشار آلودگی می باشد. در این مطالعه تلاش گردید هاله آلودگی ناشی از کانال انتقال شیرابه در دو حالت بدون آلودگی و آلوده مورد بررسی قرار گیرد. به این منظور ۳ پروفیل توموگرافی مقاومت ویژه الکتریکی به طول ۱۲۰ متر با فواصل الکترودی ۲ متری در لندفیل همدان برداشت شد. نتایج به دست آمده نشان داد توزیع هاله آلودگی در مسیر انتقال شیرابه تا عمق حدود ۱۸ متری توسعه یافته و توزیع جانبی آن به طول ۵۰ متر نیز رسیده است در حالی که در آبراهه فصلی این توسعه یافتگی عمقی و جانبی کمتر می باشد. این مطالعه نشان داد تاثیر کانال انتقال و آبراهه فصلی بر عمق و توسعه یافتگی جانبی شیرابه تاثیرگذار است. بنابراین جهت جلوگیری از ادامه این روند لازم است بحث انتقال شیرابه با لحاظ نمودن راهکاری مدیریتی و از طریق لوله های عایق و ایزوله شده انجام گرفته و از خروج شیرابه از محل لندفیل جلوگیری شود.

کلیدواژه ها:

پسماند ، لندفیل ، شیرابه ، توموگرافی مقاومت ویژه