بررسی تحمل به خشکی درمرحله پرشدن دانه در54ژنوتیپ گندم Triticum aestivum Triticum

ازمهمترین عوامل تنش زای غیرزیستی که باعث کاهش عملکردمحصولات کشاورزی میشود تنش خشکی است تنش خشکی درمرحله پرشدن دانه باعث کاهش عملکرددانه میشود دستیابی به افزایش ژنتیکی عملکرددرمحیطهای خشک به عنوان یک چالش بزرگ برای اصلاح کنندگان گیاهان شناخته شده است بنابراین شاخصهای بررسی کننده تنش خشکی به عنوان معیاری ازتحمل به خشکی می توانند برای شناسایی ژنوتیپ های متحمل به خشکی استفاده شوند دراین پژوهش برای بررسی تحمل به خشکی درمرحله پرشدن دانه 54 ژنوتیپ گندمدرقالب طرح بلوک دردومحیط خشکی و ابی بادوتکرار اجرا شد تجزیه واریانس ژنوتیپ ها برای شاخص های تحمل خشکی میانگین بهره وری تحمل تنش میانگین هندسی بهره وری و حساسیت به تنش مورد برسری قرارگرفت نتایج نشان داد تمام شاخصهای تحمل به خشکی به جز شاخص تحمل تنش درسطح احتمال یک درصد اختلاف معنی داری دارند همچنین تجزیه کلاستر ژنوتیپ ها را به سه گروه مقاوم نیمه حساس و حساس به تنش خشکی تقسیم بندی نمود.

کلیدواژه ها:

شاخصهای تحمل خشکی ، تنش خشکی ، Triticum aestivum ، مرحله پرشدن دانه ، شاخص مقاومت