ارتباط بین نگرش مذهبی و اضطراب مرگ در بیماران پایان حیات

زمینه و هدف: اضطراب مرگ عامل احتمالی موثر بر تشدید بیماری­ های پایان حیات و مفهومی است که همواره در بیماران پایان حیات به دلیل ماهیت بیماری و وجود مرگ و میر بالا وجود دارد. این مطالعه با هدف بررسی ارتباط بین نگرش مذهبی و اضطراب مرگ در بیماران پایان حیات صورت گرفت. روش ها: این مطالعه توصیفی-تحلیلی بر روی ۸۰ نفر از بیماران پایان حیات در سال ۱۴۰۲ انجام شده است. ابزار گرد­آوری داده­ ها شامل پرسشنامه اطلاعات دموگرافیکی، پرسشنامه مقیاس اضطراب مرگ تمپلر و پرسشنامه نگرش مذهبی گلریز و براهنی بود. تجزیه و تحلیل داده ­ها با استفاده از نرم­ افزار SPSS نسخه ۱۶ انجام شد. یافته ها: در این مطالعه میانگین سنی بیماران ۴/۱۲±۶۲/۶۵ سال، میانگین نمره اضطراب مرگ ۱۱/۳۲±۸۱/۱۵ و میانگین نمره نگرش مذهبی ۹/۲۸±۷۹/۱۳ بود. نتایج آزمون ضریب همبستگی بین اضطراب مرگ و نگرش مذهبی رابطه معنادار و منفی نشان داد، که با افزایش نگرش مذهبی، اضطراب مرگ کاهش می­ یابد (۳۲۱/۰-=r و ۰/۰۱>P). نتایج تحلیل رگرسیون خطی اضطراب مرگ بر اساس باورهای مذهبی نشان داد که با یک واحد تغییر در مولفه باورهای مذهبی به میزان ۰/۴۱۰ در اضطراب مرگ تغییر ایجاد می­ گردد (۰/۰۵>P). نتیجه گیری: نتایج این مطالعه نقش حیاتی نگرش ­های مذهبی را در مدیریت اضطراب مرگ در میان بیماران پایان حیات برجسته می­ کند. با تقویت رفاه معنوی، ارائه دهندگان مراقبت­ های بهداشتی می ­توانند کیفیت زندگی افرادی که با بیماری­ های لاعلاج مواجه هستند را افزایش دهند و در نهایت منجر به اقدامات مراقبتی دلسوزانه ­تر و موثرتر شوند.

کلیدواژه ها:

Death Anxiety ، Religious Attitude ، Demographic Characteristics ، اضطراب مرگ ، نگرش مذهبی ، ویژگی های جمعیت شناختی