اثر منابع مختلف تهیه مدل های رقومی ارتفاعی بر شاخص توپوگرافی و نتایج حاصل از مدل نیمه توزیعی TOPMODEL

مدلهای رقومی ارتفاعی (DEMs) به عنوان یکی از ورودی های مهم بیشتر مدلهای بارش- رواناب به شما می آیند. در حال حاضر منابع مختلفی همچون: DEMهای SRTM و ASTER وجود دارند که با توجه به سهولت دسترسی و رایگان بودن از جایگاهی ارزشمند در مدلسازی های هیدرولوژیکی و استخراج خصوصیات ژئومورفولوژیکی حوضه ها برخوردار می باشند. در تحقیق حاضر به بررسی اثر منابع مختلف تهیه DEM بر شاخص توپوگرافی و نیز نتایج حاصل از مدل نیمه توزیعی TOPMODEL پرداخته شده است. نتایج حاکی از آن است که اختلاف بین متوسط شاخص توپوگرافی بدست آمده از DEMهای SRTM و نقشه های ۱:۵۰۰۰۰ زمینی همواره بیشتر از مقادیر متناظر بدست آمده از DEMهای ASTER و نقشه های ۱:۵۰۰۰۰ زمینی می باشد. بررسی نتایج حاصل از خروجی TOPMODEL نیز نشان می دهد که متوسط دبی روزانه، متوسط کمبود اشباع حوضه و متوسط فاصله تا تراز سطح ایستابی حوضه در منابع مختلف اختلاف چندان معنی داری با یکدیگر ندارند. اما شاخص کارائی بدست آمده بر مبنای DEMهای SRTM همواره از نتایج بدست آمده از نقشه های زمینی و DEMهای ASTER کمتر می باشد. در دبی های روزانه، شاخص کارائی مدل بر اساس DEMهای ASTER تا محدوده ابعاد سلولی ۵۰۰ متر با نتایج بدست آمده از نقشه های زمینی تطابق مناسبی داشته و این در حالیست که در جریان های ساعتی (سیلاب) نتایج حاصل از دو منبع فوق در تمامی ابعاد سلولی تقریبا یکسان ارزیابی می شود.

کلیدواژه ها:

Digital Elevation Models ، SRTM and ASTER DEMs ، Semi-Distributed model (TOPMODEL) ، Topographic Index ، مدلهای رقومی ارتفاعی ، DEMهای SRTM و ASTER ، مدل نیمه توزیعی TOPMODEL ، شاخص توپوگرافی