ارزیابی ظرفیت باربری و نشست پی های سطحی واقع بر ماسه با قابلیت روانگرایی با استفاده از مدل سازی فیزیکی

روانگرایی یکی از خسارت بارترین عوامل خرابی ناشی از زلزله است. بالا رفتن فشار آب و کاهش تنش موثر ناشی از تحریک موجب کاهش سختی و ظرفیت باربری پی ها می شود. حتی اگر خرابی های ناشی از کمبود ظرفیت باربری اتفاق نیفتد، به هر حال امکان ایجاد نشست وجود دارد که می تواند سازه را از حالت سرویس دهی خارج نماید. در کاربردهای مهندسی، نشست های ناشی از روانگرایی با استفاده از کرنش های حجمی ناشی از بازتحکیم ماسه روانگرا تخمین زده می شود، حال آنکه مطالعات اخیر نشان دهنده اهمیت سهم کرنش های برشی ناشی از وجود سازه در کنار کرنش های حجمی است. مطالعه حاضر اثر تولید فشار آب بر ظرفیت باربری و نشست های برشی پی های سطحی را با استفاده از مدل سازی فیزیکی مورد بررسی قرار داده است. نتایج حاکی از کاهش ظرفیت باربری ناشی از تولید فشار آب بوده اما حتی در حالت روانگرایی کامل ظرفیت باربری قابل توجهی وجود دارد که می تواند در مسائل مهندسی مورد توجه قرار گیرد. فشار اضافی آب زیر پی همواره مقداری کمتر از فشار اطراف پی بوده و در هیچ یک از آزمایش ها، روانگرایی کامل دقیقا در زیر پی مشاهده نشده است. همچنین اثر ضریب اطمینان طراحی بر نشست ها مورد بررسی قرار گرفته است.

کلیدواژه ها:

Shallow foundation ، bearing capacity ، Settlement ، Liquefaction ، Physical Modelling ، پی سطحی ، ظرفیت باربری ، نشست ، روانگرایی ، مدل سازی فیزیکی