بررسی آزمایشگاهی تغییرات عمق آبشستگی ناشی از فرسایش درونی در کناره ی رودخانه ها

فرسایش سواحل آبراهههای جریان باعث خسارت به اراضی مستعد کشاورزی، تاسیسات کناری و پهن شدن آبراهه ی جریان میشود. فرایند فرسایش تودهای ساحل رودخانه عاملی برای انتقال حجم بزرگ رسوب با پیامدهای رسو بگذاری در پایین دست یک سیستم رودخانه بوده و مسئلهی مهمی در مدیریت رودخانه است. این پژوهش با هدف بررسی فرسایش درونی تحت سه شیب کناره در رودخانهها و دو شیب لایههای آبرفتی انجام شده است. بدین منظور آزمایشهایی روی یک مدل آزمایشگاهی برای اندازه گیری عمق آبشستگی ناشی از فرسایش درونی و اندازه گیری دبی خروجی برای محاسبه عدد رینولدز به عمل آمده است. مدل آزمایشگاهی مورد استفاده دارای طول ۵۰ سانتی متر، عرض ۲۰ سانتی متر و ارتفاع ۵۰ سانتی متر است . مصالح مورد استفاده در ۱ میل یمتر و لایه ی سوم به /۲-۲/ ۰ و ۰ /۸-۱/۲ ،۰/۴-۰/ مخزن شامل رس به عنوان لایه چسبنده، ماسه با سه دانهبندی متفاوت ۸ عنوان سربارمیباشد. این آزمایشها در ارتفاع آبی متفاوت و تحت گرادیانهای هیدرولیکی متفاوت انجام شد. نتایج نشان داد که میزان شیب کناره در عمق آبشستگی و عدد رینولدز موثر است. با افزایش شیب کناره میزان عمق آبشستگی و گرادیان هیدرولیکی کاهش پیدا می کند و با کاهش گرادیان، عدد رینولدز کاهش پیدا میکند.

کلیدواژه ها:

Internal erosion ، Rivers Bank slope ، Scour hole length ، Reynolds number ، فرسایش درونی ، شیب کناره رودخانه ، میزان طول پسروی ، عدد رینولدز