رویکرد تصادفی در تخمین ظرفیت آزادراه: موردپژوهی آزادراه تهران- کرج

ظرفیت، به عنوان یکی از ویژگیهای اصلی بخش عرضه سیستم حمل و نقل، بیشترین نرخ جریانی است که تسه یلات قابلیت عبور آن را دارد و به شکل سنتی عددی ثابت فرض میشود . از جمله مشکلات این رویکرد بزرگتر ش دن حجم تردد از ظرفیت در بسیاری از تسهیلات است     . مطالعات اخیر نشان میدهند که ظرفیت تسهیلات، نهتنها بیشترین نرخ جریان تردد نیست ، بلکه ماهیتی تصادفی دارد     . رویکرد تصادفی به ظرفیت، با توجه به پیچیدگی بیشتر آن نسبت به رویکرد سنتی قطعی یا معین، نیاز به دادههای بیشتر و اطلاع از شکل تابع توزیع ظرفیت دارد که مبتنی بر مفهوم شکست در جریان ترافیک به عنوان گذار از شرایط   نامتراکم به شرایط متراکم و آستانه ظرفیت است     . مقاله جاری به تحلیل نظری رویکرد تصادفی در ظرفیت آزاد راه به عنوان حالت جامعتر، و کاربرد آن را در قالب موردپژوهی آزاد راه تهران     - کرج به عنوان قدیمیترین و پر رفت و آمدترین آزاد راه کشور با جا به جایی روزانه     ۹۰ تا ۱۰۰ هزار وسیله نقلیه میپردازد. پس از تعیین نرخجریانهای شکست و نرخجریانهای روان، برای تخمین تابع توزیع ناپارامتری ظرفیت، از روش حد حاصلضربی و برای تخمین تابع توزیع پارامتری، از روش بیشینه درست نمایی با فرض تابع   توزیع ظرفیت استفاده میشود     . نتایج نشان میدهد که بر اساس اطلاعات چهار ماهه تردد در دو مقطع منتخب برای مورد پژوهی، تابع گامبل دارای بیشترین برازش از نظر لگاریتم احتمال است       .

کلیدواژه ها:

Freeway Capacity ، Stochastic Approach ، Maximum Likelihood Estimation ، Product Limit Method ، Distribution Function ، Gumbel Distribution