ارائه طیف قائم زلزله برای فلات ایران با استفاده از رابطه نسبت طیفی

میزان تاثیر مولفه قائم زلزله در آسیب های وارده بر سازه ها در سال های اخیر مورد تحقیق بسیاری از پژوهشگران بوده و نشان داده شده است که این مولفه می تواند میزان آسیب ها را تشدید نماید. در برخی آیین نامه ها، طیف طراحی تنها برای مولفه افقی شتاب ارائه شده و در صورت نیاز به طیف قائم، استفاده از نسبت ۶۷/۰ برای تبدیل طیف افقی به قائم توصیه شده است. این در حالی است که رویکرد جدید در برخی از آیین نامه ها ارائه طیف جداگانه برای مولفه قائم زلزله است. در این مطالعه در نظر است تا رویکردهای مختلف برای توسعه طیف قائم مورد بررسی قرار گیرد. این رویکردها شامل استفاده مستقیم از رابطه کاهندگی برای مولفه قائم زلزله و همچنین بهره گیری از توابع تبدیل طیف افقی به قائم می باشد. به منظور صحت سنجی نتایج، مقایسه ای بین نتایج طیف قائم شتاب حاصل از دو روش ذکر شده صورت گرفته است. همچنین حساسیت مدل تبدیل طیفی به پارامترهایی همچون بزرگا، فاصله و نوع گسلش مورد بررسی قرار گرفته و نشان داده شده است که مدل مذکور نسبت به تغییرات فاصله وابستگی بیشتری دارد. در ادامه، مدل های ساده شده ای برای بیان نسبت طیفی که تنها وابسته به فاصله است پیشنهاد گردیده است. در نهایت، طیف های هموار شده برای دوره بازگشت های ۱۰۰، ۴۷۵ و ۲۴۷۵ ساله برای مولفه افقی و قائم ارائه شده اند که پس از تطبیق با طیف ارائه شده در آیین نامه ۲۸۰۰، نشان داده شده که مدل تبدیل طیفی پیشنهادی از دقت قابل قبولی برای به دست آوردن طیف قائم برخوردار است.

کلیدواژه ها:

Vertical component of earthquake ، Vertical-to-Horizontal Spectrum Ratio ، Seismic hazard analysis ، مولفه قائم زلزله ، روابط کاهندگی ، رابطه نسبت طیف قائم به افقی ، طیف قائم زلزله