بهینه سازی جذب آرسنیک از محلول با استفاده نانوجاکوبسیت به وسیله ی روش پاسخ سطح RSM
محل انتشار: مجله مهندسی عمران مدرس، دوره: 20، شماره: 5
سال انتشار: 1399
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: فارسی
مشاهده: 85
فایل این مقاله در 11 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد
- صدور گواهی نمایه سازی
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
JR_MCEJ-20-5_010
تاریخ نمایه سازی: 6 اسفند 1403
چکیده مقاله:
انتشار آرسنیک در آب های سطحی و زیرزمینی به وسیله فعالیت های انسانی همچون معدنکاری، کشاورزی و صنعتی بعنوان یک تهدید جهانی برای موجودات زنده به شمار می آید. آرسنیت و آرسنات دو گونه ی غالب آرسنیک در خاک های آلوده هستند که سمیت بالایی برای انسان و موجودات زنده دارند. با توجه به خواص ویژه نانوذرات ازجمله واکنش پذیری بالا، نانو ذرات جاکوبسیت جهت جذب آرسنیک از آب انتخاب و با استفاده از روش هم رسوبی تهیه شد. دراین تحقیق، از روش سطح پاسخ (RSM) جهت مدلسازی و بهینه سازی فرآیند جذب آرسنیک از محلول با نانوذرات جاکوبسیت استفاده شد. چهار فاکتور pH (۳ الی ۱۱)، غلظت آرسنیک در محلول (۱۰۰۰ تا ۴۰۰۰ میکرو گرم بر لیتر) ، مقدار نانوذرات (۱ الی ۵ گرم بر لیتر) و زمان (۱۵ الی ۱۹۵ دقیقه) بعنوان فاکتورهای مستقل موثر بر کارآیی جذب آرسنیک انتخاب شدند. طرح مرکب مرکزی (CCD) برای طراحی آزمایش و بهینه سازی پارامتر های مدل استفاده شد. آنالیز واریانس گویای آن بود که پیش بینی جذب آرسنیک از محلول با اصلاح کننده ی نانوجاکوبسیت توسط مدل CCD به خوبی (p-value کمتر از ۰۰۰۱/۰ ) و با دقت بالا (R۲ برابر ۲۴/۹۶ درصد ) انجام شد. نتایج نشان داد که اثر چهار عامل pH، مقدار نانو ذرات، غلظت اولیه آرسنیک و زمان معنی دار است. با توجه به اهداف بهینه سازی، نتایج نشان داد که مقدار بهینه pH، مقدار نانو ذرات، زمان و غلظت اولیه آرسنیک به ترتیب برابر ۳، ۲ گرم بر لیتر، ۴۸ دقیقه و ۳۲۵۰ میکروگرم بر لیتر است. مقدار درصد جذب آرسنیک از محلول در مقادیر بهینه محاسبه شده برای عوامل، برابر با ۷/۷۹ درصد تخمین زده شد. با این وجود مقدار جذب ۷۷/۹۴ درصدی نیز در آزمایش های مربوط به جذب آرسنیک از محلول مشاهده شد.
کلیدواژه ها:
Arsenic ، Nano-Jacobsite ، Adsorption ، Optimization ، RSM ، آرسنیک ، نانوذرات جاکوبسیت ، جذب ، بهینه سازی ، RSM
نویسندگان
امیر ضیاءلامع
Master of mining engineering, Mining and Envirronment, Tarbiat Modares University.
احمد جمشیدی
۲- Faculty of Engineering, Department of Mining, Tarbiat Modares University.
احمد خدادادی دربان
Professor of mineral proceessing, Tarbiat Modares University.
مراجع و منابع این مقاله:
لیست زیر مراجع و منابع استفاده شده در این مقاله را نمایش می دهد. این مراجع به صورت کاملا ماشینی و بر اساس هوش مصنوعی استخراج شده اند و لذا ممکن است دارای اشکالاتی باشند که به مرور زمان دقت استخراج این محتوا افزایش می یابد. مراجعی که مقالات مربوط به آنها در سیویلیکا نمایه شده و پیدا شده اند، به خود مقاله لینک شده اند :
