بررسی آزمایشگاهی مشخصه های تنش و کرنش خاکهای ماسه ای منجمد- مطالعه موردی متروی تبریز

امروزه روش های بهسازی موقت خاک جزء مهمترین مباحث ژئوتکنیکی به حساب می آیند. روش انجماد مصنوعی زمین به منظور سیستم تکیه گاه موقتی خاک، یک روش دوست دار محیط زیست (بدون ایجاد تغییرات ماندگار در ساختمان خاک و سفره آب زیرزمینی)، اقتصادی، ایمن و قابل استفاده در همه انواع خاک ها می باشد. در انجماد مصنوعی زمین با پایین آوردن دمای خاک به دماهای زیر صفر، آب منفذی خاک منجمد شده و منجر به بهبود پارامترهای مکانیکی، از جمله افزایش مقاومت برشی خاک می-گردد، بدون این که ماده ای شیمیایی وارد خاک کند. در این مطالعه پارامترهای تخلخل، درجه اشباع یخ، سازند و بافت خاک ثابت و دما، تنش محدودکننده و نرخ کرنش به عنوان پارامترهای متغیر در نظر گرفته شده اند. نتایج پژوهش حاضر توسط که دستگاه فشاری سه محوری انجماد بر روی خاک ماسه ای بددانه بندی شده بازسازی شده مطابق ساختگاه ایستگاه H خط ۲ قطار شهری تبریز انجام شده است، نشان می دهد که کاهش دما، افزایش تنش محدودکننده و نرخ کرنش، هر یک به صورت جداگانه منجر به افزایش مقاومت برشی و مدول الاستیسیته خاک ماسه ای منجمد می گردد. همچنین مطابق نتایج این تحقیق، نمونه های ماسه ای بددانه بندی شده منجمد، رفتار نرم شونده از خود نشان می دهند و به صورت شکل پذیر گسیخته می شوند. در تمامی نمودار های تنش- کرنش این نوع خاک، یک قله و یک حالت نهایی مشهود است.

کلیدواژه ها:

frozen soil ، Tabriz subway ، mechanical properties ، Geotechnical parameters ، stress and strain ، خاک منجمد ، متروی تبریز ، خواص مکانیکی ، پارامترهای ژئوتکنیکی ، تنش و کرنش