ارائه مدل عددی تعمیم پذیر برای رفتار غیرخطی اتصالات صلب فولادی

میزان گیرداری اتصالات در رفتار لرزه ای قاب های فولادی تاثیر به سزایی دارد. اما در دسترس نبودن شیوه های صحیح مدل سازی و یا دخالت ندادن درجه گیرداری اتصال در طراحی سازه ها، میزان دقت طرح را زیر سوال می برد. در این مقاله سعی شده است با استفاده از رفتار نمونه های آزمایشگاهی معتبر، تخمین دقیقی از رفتار لرزه ای این اتصالات و مدهای آسیب در آن ها به دست آید تا در مدل سازی های عددی ملاک عمل قرار گیرد. بدین منظور چهار اتصال صلب فولادی که نمونه هایی از رایج ترین اتصالات فولادی هستند، مورد بررسی قرار گرفته و مدل عددی پیشنهادی برای لحاظ کردن رفتار غیرخطی اتصالات یاد شده در نرم افزار Opensees ارائه شده است. برای کالیبره کردن مشخصات مدل عددی پیشنهادی از رفتار چرخه ای نمونه های آزمایشگاهی مشابه استفاده شده است. نتایج نشان می دهد که با روش پیشنهادی، پارامترهای رفتار لرزه ای اتصالات مورد بررسی، همچون محدوده باربری، سختی اتصال و ظرفیت شکل پذیری در مدل آزمایشگاهی و عددی با یکدیگر تطابق مناسبی دارند و می توان حین تحلیل و طراحی کاربردی، از نتایج مدل غیرخطی عددی جهت مدل سازی دقیق تر اتصالات در قاب های فولادی استفاده کرد و تخمین درستی از رفتار اتصالات و درجه گیرداری آنها را در طرح های منجر به عملیات اجرایی به دست آورد. مقایسه ظرفیت شکل پذیری، بیشینه ظرفیت باربری و سختی اولیه در اتصالات مورد بررسی نسبت به مدل های عددی ساخته شده متناظر آن ها و اختلاف بین ۲۹/۰ % تا ۴۲/۸ ٪ در حالات مختلف موید این مهم است.

کلیدواژه ها:

Connection ، rigidity ، Cyclic behavior ، Numerical model ، Ductility capacity ، اتصالات ، گیرداری ، رفتار چرخه ای ، مدل عددی ، ظرفیت شکل پذیری .