نقش واکنش های عاطفی در بهبود مستمر شغلی نیروی انسانی

این مقاله به بررسی نقش واکنش های عاطفی در فرایند بهبود مستمر شغلی نیروی انسانی می پردازد. نتایج نشان می دهد که امنیت شغلی و تعهد عاطفی به طور معناداری رفتارهای بازدارنده کارکنان را کاهش می دهد و همچنین حمایت سرپرستان تاثیر تعهد عاطفی بر این رفتارها را تعدیل می کند. ایجاد حس تعلق سازمانی به کارکنان، موجب افزایش امنیت شغلی و تعهد سازمانی می شود.تحقیقات همچنین رابطه های مثبت و منفی معناداری را بین یادآوری روان رنجوری، واکنش عاطفی و رفتارهای کاری غیرمولد شناسایی کرده است. علاوه بر این، فرهنگ سازمانی بر رضایت شغلی و تعهد کاری تاثیر مثبت دارد. احساسات مثبت در محیط کار، استرس شغلی را کاهش و رضایت شغلی را افزایش می دهد. مدیریت موثر عواطف و هوش هیجانی از دیگر نکات مهمی است که به بهبود رضایت شغلی و کارایی کارکنان کمک می کند.این بررسی همچنین نشان می دهد که قوانین نمایش مثبت می توانند رضایت شغلی را افزایش دهند و خستگی عاطفی را کاهش دهند، در حالی که قوانین نمایش منفی این اثر را معکوس می کنند. نهایتا، ویژگی های شخصیتی و تاب آوری به عنوان عوامل موثر بر بهزیستی عاطفی و عملکرد شغلی معرفی شده اند. این تحقیق نتایج ارزشمندی برای مدیران و سیاستگذاران آموزشی در راستای ایجاد محیط کاری مثبت و بهبود نتایج سازمانی ارائه می دهد.

کلیدواژه ها:

واکنش های عاطفی ، بهبود مستمر شغلی ، رضایت شغلی ، عملکرد شغلی