بررسی نقش برنامه های آموزش خانواده در بهبود ارتباطات والدین و کودکان

مقدمه: برنامه های آموزش خانواده نقش کلیدی در تقویت ارتباطات میان والدین و کودکان ایفا می کنند. این برنامه ها با ارائه دانش و مهارت های کاربردی به والدین، آن ها را قادر می سازند تا روابطی مبتنی بر درک متقابل، احترام و حمایت عاطفی ایجاد کنند. در دنیای پرشتاب امروز، اختلاف نسل ها و چالش های ارتباطی ناشی از آن، اهمیت این آموزش ها را دوچندان کرده است. با استفاده از این برنامه ها، والدین می توانند با نیازها و دغدغه های کودکان خود بهتر آشنا شوند و راهکارهای موثری برای حل مشکلات ارتباطی به کار بگیرند، که نتیجه آن ایجاد محیطی سالم تر و پویا تر در خانواده خواهد بود. روش تحقیق: روش تحقیق به کار رفته در این پژوهش که نقش برنامه های آموزش خانواده در بهبود ارتباطات والدین و کودکان را مورد بررسی قرار می دهد از نوع کیفی کتابخانه ای است. یافته ها: یافته های پژوهش حاکی از آن است که وجود این برنامه ها باعث رخ دادن و بهبودی در این عوامل می شوند: تاثیر بر کیفیت ارتباط والدین و کودکان، کاهش رفتارهای مشکل ساز کودکان، بهبود خوداثرمندی والدگری، کاهش استرس ادراک شده والدین، افزایش کیفیت زندگی خانواده ها و ... نتیجه: برنامه های آموزش خانواده تاثیرات مثبت و متعددی بر والدین و کودکان به همراه دارند. این برنامه ها نه تنها به بهبود رفتارهای کودکان کمک می کنند، بلکه باعث ارتقای مهارت های فرزندپروری، کاهش استرس والدین و بهبود کیفیت زندگی در فضای خانواده می شوند.

کلیدواژه ها:

آموزش ، ارتباط ، خانواده ، کودکان ، والدین