بهینه سازی مکانیزم انتقال حرارت در لوله های مارپیچ با استفاده از الگوریتم شاهین هریس

در این مطالعه، کاربرد الگوریتم شاهین هریس را در طراحی بهینه لوله های مارپیچ موج دار نشان می دهد. با استفاده از روابط تجربی به دست آمده برای انتقال حرارت و افت فشار در این نوع از لوله ها و همچنین به کارگیری الگوریتم های ذکر شده، بیشینه کردن ضریب انتقال حرارت بی بعد (Nu) و کمینه کردن افت فشار بی بعد (f Re) در جریان آشفته، به صورت جداگانه به عنوان توابع هدف در نظر گرفته شده اند. متغیرهای طراحی دو پارامتر هندسی لوله های مارپیچ موج دار شامل نسبت گام به قطر (P/DH) و نسبت ارتفاع دنده به قطر آن (e/DH)، و همچنین عدد رینولدز (Re) و عدد پرانتل Pr)) می باشند. به منظور اثبات کارایی و دقت الگوریتم پیشنهادی یک نمونه مورد مطالعه از منابع موجود بررسی شده است. مقایسه نتایج موجود با نتایج متناظر به دست آمده از الگوریتم ژنتیک نشان می دهد که الگوریتم شاهین هریس در حالت بیشینه سازی ضریب انتقال حرارت بی بعد ۴/۴ % و در حالت کمینه سازی افت فشار بی بعد ۱/۱% بهتر از نتایج به دست آمده از الگوریتم ژنتیک می باشد..

کلیدواژه ها:

لوله های مارپیچ موج دار ، بهینه سازی ، الگوریتم ، شاهین هریس