واکاوی آزار جنسی به همسر و فرزند و حقوق زنان و کودکان از دیدگاه فقه اسلامی

آزار رساندن جنسی به همسر و فرزند از منظر فقه اسلامی یکی از مسائل مهم و چالش برانگیز در حوزه حقوق خانواده و اخلاق اسلامی است که نیاز به بررسی دقیق از جنبه های فقهی، حقوقی و اجتماعی دارد. در نظام حقوقی اسلام، روابط خانوادگی باید بر اساس اصولی همچون محبت، احترام متقابل، مسئولیت پذیری و حفظ کرامت انسانی بنا شود. هرگونه اجبار، سوءاستفاده و آزار جسمی، روحی یا جنسی، برخلاف تعالیم دینی و اخلاقی اسلام محسوب می شود و در بسیاری از موارد می تواند موجب مسئولیت کیفری و حقوقی برای مرتکب گردد.نتایج این پژوهش نشان می دهد که اگرچه در برخی جوامع اسلامی، برداشت های نادرست از فقه ممکن است به نادیده گرفتن حقوق قربانیان بیانجامد، اما اصول اسلامی به طور صریح و روشن، آزار جنسی را محکوم کرده و برای مقابله با آن، راهکارهای عملی چون الزام شوهر به رعایت حسن معاشرت، اعطای حق طلاق به زن در صورت اثبات ضرر، قصاص و تعزیر برای مرتکبان آزار جنسی و تاکید بر حفظ کرامت و امنیت کودکان ارائه داده است. افزون بر این، راهکارهای پیشگیرانه مانند تقویت بنیان های اخلاقی خانواده، ترویج آگاهی فقهی و حقوقی در جامعه، و تدوین قوانین حمایتی موثر برای مقابله با خشونت های خانگی مورد تاکید قرار گرفته است.بر این اساس نوشتار حاضر با روش تحلیلی و توصیفی به دنبال بررسی کاستی ها و خلاهای موجود در هر دو نظام حقوقی در راستای پیشگیری و رویارویی با این رفتار مجرمانه است تا از این طریق بتواند با ارائه راهکارهایی برای به روزرسانی قوانین و مقررات بر اساس مبانی فقهی، آموزش عمومی و ارتقای فرهنگ دینی و حقوقی بتواند نقش مهمی در کاهش این آسیب اجتماعی داشته باشد.

کلیدواژه ها:

آزار جنسی ، فقه اسلامی ، حقوق زن ، حقوق کودک ، مجازات شرعی ، خشونت خانگی ، پیشگیری