تحلیل رابطه بین انگیزش شغلی، تعهد سازمانی و از خودبیگانگی شغلی در کارکنان سازمان آتش نشانی و خدمات ایمنی شهرداری کرج: یک مطالعه کاربردی

این پژوهش با هدف تحلیل ارتباط بین انگیزش شغلی، تعهد سازمانی و از خودبیگانگی شغلی در میان کارکنان سازمان آتشنشانی و خدمات ایمنی شهرداری کرج انجام شد. انگیزش شغلی به عنوان یکی از عوامل کلیدی در بهبود عملکرد و رضایت کارکنان شناخته می شود، در حالی که تعهد سازمانی نشان دهنده وفاداری و تعلق خاطر کارکنان به سازمان است. از سوی دیگر، از خودبیگانگی شغلی به عنوان یکی از چالش های مهم در محیط های کاری، منجر به کاهش مشارکت و رضایت شغلی می شود. در این مطالعه، داده ها از طریق پرسشنامه های استاندارد جمع آوری شدند. برای سنجش انگیزش شغلی از پرسشنامه محقق ساخته، برای اندازه گیری تعهد سازمانی از پرسشنامه استاندارد «آلن و می یر» و برای ارزیابی از خودبیگانگی شغلی نیز از پرسشنامه های معتبر استفاده شد. پایایی این ابزارها با استفاده از ضریب آلفای کرونباخ مورد بررسی قرار گرفت که به ترتیب برای انگیزش شغلی ۰/۹۱، برای تعهد سازمانی ۰/۸۹ و برای از خودبیگانگی شغلی ۰/۹۳ به دست آمد. همچنین، روایی ابزارها نیز مورد تایید قرار گرفت. جامعه آماری این پژوهش شامل کارکنان سازمان آتشنشانی و خدمات ایمنی شهرداری کرج بود. با توجه به جدول مورگان، حجم نمونه ۱۴۸ نفر تعیین شد که به روش تصادفی از میان جامعه آماری انتخاب شدند. این روش نمونه گیری به منظور اطمینان از نمایندگی نمونه و تعمیم پذیری نتایج به کار گرفته شد. نتایج پژوهش نشان داد که انگیزش شغلی رابطه مثبت و معناداری با تعهد سازمانی دارد. به عبارت دیگر، کارکنانی که از انگیزه شغلی بالاتری برخوردار هستند، تمایل بیشتری به حفظ وفاداری و مشارکت فعال در سازمان دارند. از سوی دیگر، انگیزش شغلی رابطه منفی و معناداری با از خودبیگانگی شغلی نشان داد، که بیانگر این است که افزایش انگیزه شغلی می تواند احساس بیگانگی و جدایی از کار را در کارکنان کاهش دهد. علاوه بر این، نتایج نشان داد که تعهد سازمانی نیز رابطه منفی با از خودبیگانگی شغلی دارد، که این امر تاکید می کند کارکنان متعهد کمتر احساس بیگانگی از کار خود می کنند. این یافته ها اهمیت توجه به انگیزش شغلی را به عنوان یک عامل کلیدی در بهبود تعهد سازمانی و کاهش از خودبیگانگی شغلی در سازمان های خدماتی مانند آتشنشانی نشان می دهد. مدیران و تصمیم گیرندگان سازمانی می توانند با طراحی برنامه های انگیزشی، ایجاد محیط کاری حمایتی و تقویت تعهد کارکنان، به بهبود عملکرد و رضایت شغلی آن ها کمک کنند. این پژوهش همچنین پیشنهاد می کند که مطالعات آینده به بررسی تاثیر سایر عوامل روان شناختی و سازمانی بر این متغیرها بپردازند تا درک جامع تری از پویایی های محیط های کاری حساس مانند آتشنشانی به دست آید.