بررسی رابطه بین توانمندی سازمانی و انگیزش شغلی با نقش تعدیل گری فضائل اخلاق حرفه ای (مورد مطالعه: سازمان آتش نشانی و خدمات ایمنی شهرداری کرج)

این مطالعه با هدف بررسی رابطه بین توانمندی سازمانی و انگیزش شغلی با نقش تعدیل گری فضائل اخلاق حرفه ای در سازمان آتش نشانی و خدمات ایمنی شهرداری کرج انجام شد. پژوهش حاضر از نظر هدف، کاربردی و از نظر روش، توصیفی-پیمایشی است. جامعه آماری این تحقیق شامل کلیه کارکنان سازمان آتش نشانی و خدمات ایمنی شهرداری کرج بود که با استفاده از روش نمونه گیری تصادفی ساده، تعداد ۱۱۰ نفر به عنوان نمونه انتخاب شدند. داده ها از طریق پرسشنامه های استاندارد توانمندی سازمانی، انگیزش شغلی و فضائل اخلاق حرفه ای جمع آوری و با استفاده از روش های آماری شامل تحلیل همبستگی و رگرسیون سلسله مراتبی تحلیل شدند. یافته ها نشان داد که بین توانمندی سازمانی و انگیزش شغلی رابطه مثبت و معناداری وجود دارد (۰٫۷۲ = r، p < ۰.۰۱). به عبارت دیگر، افزایش توانمندی سازمانی منجر به افزایش انگیزش شغلی کارکنان می شود. همچنین، نتایج تحلیل تعدیل گری نشان داد که فضائل اخلاق حرفه ای به عنوان متغیر تعدیل گر، رابطه بین توانمندی سازمانی و انگیزش شغلی را تقویت می کند (β = ۰.۳۴، p < ۰.۰۵). این بدان معناست که در محیط هایی که کارکنان از فضائل اخلاق حرفه ای بالاتری برخوردارند، تاثیر توانمندی سازمانی بر انگیزش شغلی بیشتر است. این نتایج بر اهمیت توجه به ابعاد اخلاقی در محیط های کاری، به ویژه در سازمان های خدماتی مانند آتش نشانی، تاکید می کند. پیشنهاد می شود سازمان ها با تقویت فضائل اخلاق حرفه ای از طریق آموزش های اخلاقی و ایجاد فرهنگ سازمانی مبتنی بر ارزش های اخلاقی، گام های موثری در جهت افزایش انگیزش و بهبود عملکرد شغلی کارکنان بردارند. همچنین، ایجاد بسترهای مناسب برای توانمندی کارکنان، مانند تفویض اختیار، مشارکت در تصمیم گیری و ارائه بازخوردهای سازنده، می تواند به افزایش انگیزش و تعهد سازمانی آن ها کمک کند. این مطالعه به توسعه ادبیات موجود در حوزه توانمندی سازمانی، انگیزش شغلی و اخلاق حرفه ای کمک کرده و می تواند به عنوان پایه ای برای تحقیقات آینده در سایر سازمان های خدماتی و بحران محور مورد استفاده قرار گیرد.

کلیدواژه ها:

توانمندی سازمانی ، انگیزش شغلی ، فضائل اخلاق حرفه ای