بررسی تجربی رفتار اتصال ورق های CFRP به بتن قرار گرفته در دمای بالا با استفاده از روش نصب خارجی روی شیار (EBROG)
سال انتشار: 1403
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: فارسی
مشاهده: 113
فایل این مقاله در 13 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد
- صدور گواهی نمایه سازی
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
PSHCONF26_070
تاریخ نمایه سازی: 4 اسفند 1403
چکیده مقاله:
سازه های بتن آرمه بنا به دلایل مختلفی از جمله تغییر در کاربری سازه، عوامل طبیعی مانند زلزله و آتش سوزی، نیاز به مقاوم سازی دارند. در چند دهه ی گذشته، کامپوزیت های FRP، به جهت نسبت مقاومت کششی به وزن بسیار بالا، سهولت در اجرا و حفظ معماری سازه، از جمله رایج ترین مصالح موجود برای مقاوم سازی سازه های بتن آرمه هستند. کامپوزیت های FRP به روش های مختلفی روی سطح بتن نصب می گردند. در سال های اخیر در دانشگاه صنعتی اصفهان روش جدیدی تحت عنوان روش شیار زنی برای نصب کامپوزیت های FRP توسعه یافته است. هم چنین اغلب ضوابط در آیین نامه ها، مربوط به سازه هایی است که در دمای محیط (۲۵ درجه سلسیوس) قرار دارند. از طرفی سازه های زیادی ممکن است در طول عمر مفید خود در مجاورت دمای بالا قرار گیرند که این امر می تواند سبب کاهش ظرفیت باربری سازه و مقاومت فشاری بتن شود. از این رو به منظور طراحی ایمن سازه ها، ضروری است که شناخت کافی از رفتار مواد و مصالح در دما های بالا حاصل شود. به این منظور تعداد ۱۶ نمونه ی منشوری بتنی با ابعاد ۱۵۰×۱۵۰×۳۵۰ میلی متر با مقاومت فشاری ۲۸ روزه ی ۳۰ مگا پاسکال ساخته می شود. به منظور اعمال بارگذاری حرارتی روی نمونه ها، ابتدا به مدت ۲۴ ساعت در دمای ۱۱۰ درجه ی سلسیوس در داخل آون قرار می گیرد و در ادامه با استفاده از استانداردهای گرما دهی ASTM-E۱۱۹وISO ۸۳۴-۱ بارگذاری می شود. در نهایت با استفاده از روش های نصب خارجی روی سطح و نصب خارجی روی شیار مقاوم سازی می شود. با انجام آزمایش برش مستقیم مشاهده شد که، با افزایش دما با وجود کاهش مقاومت فشاری، ظرفیت اتصال افزایش می یابد. علاوه بر این، نتایج حاصل از آزمایش برش مستقیم نشان داد که استفاده از روش شیار زنی با گروه شیار ۱۵@۵×۵ میلی متر ظرفیت اتصال را تا ۴۰ درصد در دمای ۴۰۰ درجه ی سانتی گراد افزایش می دهد.
کلیدواژه ها:
نویسندگان
عرفان شهنازی
دانشجوی کارشناسی ارشد، دانشکده مهندسی عمران، دانشگاه صنعتی اصفهان