بررسی رابطه بین تنظیم هیجان والدین و سبک فرزندپروری با تنظیم هیجان در دانش آموزان پسر ۷ تا ۱۰ ساله در شهر الوند

هدف پژوهش حاضر بررسی رابطه بین تنظیم هیجان والدین و سبک فرزندپروری با تنظیم هیجان در دانش آموزان پسر ۷ تا ۱۰ ساله در شهر الوند بود. روش پژوهش حاضر از نظر هدف نوع مطالعات توصیفی - همبستگی بود. جامعه آماری پژوهش شامل کلیه دانش آموزان پسر۷-۱۰ساله شهر الوند در سال ۱۴۰۱-۱۴۰۲ بود (۱۰۰۰ نفر). با استفاده از روش نمونه گیری خوشه ای چندمرحله ای از بین مدارس دولتی مقطع ابتدایی پسرانه به صورت تصادفی سه مدرسه و از هر مدرسه سه کلاس و در نهایت باتوجه به جدول مورگان تعداد ۳۰۰ نفر به عنوان نمونه انتخاب و به پرسشنامه های خودتنظیمی بزرگسالان هافمن و کاشدن(۲۰۱۰)، خودتنظیمی کودکان گولن و تاف(۲۰۱۲) و شیوه فرزندپروری بامریند (۱۹۹۱ ) پاسخ دادند. تجزیه و تحلیل داده ها با استفاده از روش همبستگی پیرسون و رگرسیون چندگانه انجام شد. یافته ها نشان داد که تنظیم هیجان والدین با خرده مقیاس تنظیم هیجان ارزیابی مجدد کودکان رابطه مثبت و با خرده مقیاس تنظیم هیجان سرکوبی کودکان رابطه منفی معناداری دارد. همچنین سبک فرزندپروری مقتدر با ارزیابی مجدد رابطه مثبت و سبک آسان گیر و سبک مستبد با ارزیابی مجدد رابطه منفی و معناداری دارند. همچنین سبک مقتدر با سرکوبی رابطه منفی و معناداری دارد. سبک آسان گیر و مستبد با سرکوبی رابطه مثبت و معناداری دارند. در نتیجه مشاوران کودک برای بررسی مشکلات کودکان باید به سبک فرزندپروی والدین و تنظیم هیجان کودک و والدین توجه کنند.

کلیدواژه ها:

تنظیم هیجان والدین ، سبک فرزندپروری ، تنظیم هیجان کودکان