بررسی اثربخشی بازی درمانی بر افزایش مهارت های اجتماعی دانش آموزان

آموزش و پرورش یکی از مهم ترین عوامل موثر بر رشد و توسعه فردی و اجتماعی افراد به شمار می آید. در این میان، مهارت های اجتماعی از مهم ترین مولفه های شخصیت و کارایی اجتماعی هر فرد به حساب می آیند. مهارت های اجتماعی به توانایی فرد در برقراری ارتباط با دیگران، حل تعارض ها و همکاری با سایرین اشاره دارد. در سال های اخیر، بازی درمانی به عنوان یک روش موثر در افزایش مهارت های اجتماعی دانش آموزان شناخته شده است. در این مقاله به بررسی اثربخشی بازی درمانی بر افزایش مهارت های اجتماعی دانش آموزان خواهیم پرداخت. بازی ها بویژه بازی های فکری، خلاقیت کودک را افزایش می دهد و ،یعنی بهره گیری غیر معمول از وسایل اطراف بدون تاثیرگیری از عقاید دیگران. والدین نباید تعیین کننده ی نوع و شیوه ی بازی باشند. بلکه بهتر است شرایط سالم بازی را فراهم و خود به عنوان همبازی شرکت کنند و اجازه دهند تا با قدرت خود بازی را اداره کند. در واقع والدین از طریق درگیر شدن در فعالیت های خلاق کودک در رشد او سهیم هستند. خانواده ها باید فرصت های لازم را برای سوال کردن، کنجکاوی و کشف محیط به کودکان بدهند و هرگز آنان را تنبیه و تهدید نکنند. جذابیت بازی ها، نظارت نداشتن والدین، تجربه لحظات هیجان انگیز، تنهایی و عدم خودنظارتی از جمله افراط گری در انجام بازی های هستند.

کلیدواژه ها:

بازی ، دانش آموزان ، خلاقیت ، دانش آموزان .