اثر بخشی درمان به شیوه شناختی رفتاری بر آشفتگی روانشناختی معلمان زن شاغل در مدارس ابتدایی ناحیه ۵ اصفهان

هدف از پژوهش حاضر بررسی اثر بخشی درمان به شیوه شناختی رفتاری بر آشفتگی روانشناختی معلمان زن شاغل در مدارس ابتدایی ناحیه ۵ اصفهان بود که به روش نیمه آزمایشی از نوع پیش آزمون-پس آزمون با گروه کنترل انجام شد. جامعه ی آماری این پژوهش را کلیه کلیه معلمان زن دوره ابتدایی ناحیه ۵ اصفهان، در سال تحصیلی ۱۴۰۲-۱۴۰۱ تشکیل دادند. نمونه پژوهش ۳۰ معلم زن بودند که با روش نمونهگیری تصادفی خوشه ای، انتخاب شدند و به صورت تصادفی در دو گروه ۱۵ نفره آزمایش و کنترل گمارش شدند و با توزیع مقیاس آشفتگی روانشناختی کسلر و همکاران (۲۰۰۲) پیش آزمون اجرا شد. در مرحله بعد گروه آزمایش تحت ۸ جلسه ۹۰ دقیقهای به صورت هفتگی و طی دو ماه درمان مبتنی بر شناختی رفتاری در چارچوب طرح درمانی ویلدر موت (۲۰۰۸)، قرار گرفتند. گروه کنترل در این مدت هیچ مداخله ای دریافت نکرد و در لیست انتظار باقی ماند. پس از اتمام جلسات گروه های پژوهش مجددا مورد ارزیابی قرار گرفت. تجزیه و تحلیل آماری با استفاده از نرم افزار SPSS و با روش تحلیل کوواریانس چندمتغیره و تک متغیره انجام گرفت. نتایج به دست آمده نشان داد درمان به شیوه شناختی رفتاری بر آشفتگی روانشناختی معلمان زن شاغل در مدارس ابتدایی ناحیه ۵ اصفهان موثر است(P<۰.۰۱) .. بنابراین به روانشناسان و روانپزشکان فعال در این حوزه پیشنهاد میشود به منظور بهبود آشفتگی روانشناختی معلمان زن شاغل در مدارس ابتدایی از درمان به شیوه شناختی رفتاری استفاده نمایند.

کلیدواژه ها:

درمان به شیوه شناختی رفتاری ، آشفتگی روانشناختی ، معلمان زن شاغل ، مدارس ابتدایی